Ik merk tot mijn schrik dat er steeds meer een cultuur ontstaat waarin “een ander” de schuld krijgt van iets dat je zelf doet. In het stukje “Ramadan TV” over orgaantransplantatie merkte ik al op dat volgens sommige gelovigen de artsen zich zouden moeten verdiepen in andere religies. Ik vind dat bespottelijk. Ik vind dat religieuze mensen zich dienen te verdiepen in wat voor mogelijkheden de medische techniek tegenwoordig heeft. Daarna kunnen ze op basis van hun religie een keuze maken. Zoals je niet inenten tegen polio bijvoorbeeld. Of je niet verzekeren.
Recent las ik ook weer dat de politie zich zou moeten verdiepen in andere culturen, want als de politie iemand van een andere cultuur niet op diens niveau benadert is de ordehandhaver schuldig aan het wangedrag van anderen. Wat voor geraaskal is dat toch tegenwoordig? Nederland heeft wetten en daaraan heeft men zich te houden, zo niet wordt je gedrag bestraft, zonder aanzien des persoons en zonder “positieve” discriminatie. Pech gehad dus. Als je hier bent, heb je je te houden aan de hier geldende wetten. Bevallen die niet? Stem op andere partijen, richt een partij op en probeer zielen te winnen, of verhuis naar een plek waar het beter is.
Ook op universitair niveau zijn we nu zo ver “gevorderd” dat studenten hun professoren mogen of moeten beoordelen. Dat kunnen ze natuurlijk niet: eerst maar eens kennis opdoen, zelf promoveren en daarna kan je als gelijken in discussie gaan, lijkt mij de juiste volgorde. Dus als vandaag de dag een student te dom is om de stof te kunnen bevatten kan die lekker de prof aanklagen omdat die de stof niet in het botte studentenhoofd wortel kan laten schieten.
Ik vrees dat het verschijnsel van “de schuld van je eigen falen aan een ander geven” zijn wortels heeft omstreeks 1970. Als in die tijd iemand de fout in ging, dan lag het volgens de psychologen en maatschappelijk werkers heel vaak aan de ongelukkige jeugd: aan de gescheiden ouders, aan de te lage uitkering, pa aan de drank, kortom, het lag aan de maatschappij zelf! Terwijl men voor het gemak verzweeg dat velen met een beroerde jeugd uitstekend terecht zijn gekomen.
In die tijd heerste de linkse kerk. Sociale academie, kranten, links was het wat de klok sloeg. Kwam je voor een “rechtse” mening uit, dan werd je door de media gedemoniseerd, zoals dat nu zo mooi heet. Denk aan Hans Janmaat, maar ook aan Buijkhuisen. Nog steeds dringt een “rechts” geluid maar moeilijk door in de staatsmedia. Dat wat we “links” noemen is nu ongeveer 40 jaar genesteld in de maatschappij.
En nu zitten we in een situatie waarin zo te merken de maatschappij de schuldige is van het wangedrag van burgers. Er is zeker wat voor te zeggen... maar ik vind het doodeng. Als ik op straat in elkaar geslagen en beroofd word, dan lijkt dat tegenwoordig mijn eigen schuld te zijn. Dan had ik maar niet met een dure laptoptas over straat moeten gaan. Of niet zo een raar hoofddekseltje moeten dragen. Of het verkrachte meisje “had zich maar niet zo uitdagend moeten kleden”. Dat soort omgekeerde redeneringen. Eng, eng, eng. Heel erg eng. Ik hoop dat het tij nog kan keren, maar heb er een zwaar hoofd in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten