Kindje kijken.

Herinnert u zich het gekloonde schaap Dolly?

Ik herinner me de nieuwsberichten over dat schaap, met fotos van het schaap en daaromheen een meute journalisten en fotografen van over de hele wereld die het schaap op de gevoelige pixels vastlegden. Wat heb ik gelachen! Het schaap zag er precies uit als een doodgewoon schaap, zoals er honderdduizenden rondwandelen in Ierland, Schotland, Australië en de rest van de wereld. Ierse schapen hebben naar mijn mening een wat slimmere oogopslag, maar dat  ter zijde.
Als de fotografen gewoon thuis waren gebleven en een willekeurig plaatselijk schaap in de krant hadden gezet dan hadden vermoedelijk alleen de zeer fanatieke fotoshopspeurders dat ontdekt. Hoewel, de Nederlandse pers lijkt alles uit hetzelfde vaatje te tappen dus dan moeten ze wel over de grens kijken.

En nu was er een nog veel gigantischer belangstelling voor een Engelse koninklijke baby. Ach, ik weet wel dat in een kraamkliniek bijna elke moeder feilloos haar eigen baby kan herkennen, ieder kindje is uniek, maar voor een buitenstaander die een kijkje komt nemen zijn al die kleine dik in luiers gepakte schreeuwertjes min of meer hetzelfde, de kleur van haartjes en de grootte verschilt wat, maar dat is het wel zo’n beetje.
Als ik moeders in kinderwagens zie kijken en ze hoor zeggen “wat een schatje is het toch” dan denk ik soms wel eens “dat hebben de moeders van Hitler en Djengis Khan vast en zeker ook gezegd”...

Waarom die journalisten en ontelbare anderen – sommigen zelfs gekleed in de Engelse vlag - zich dagenlang op de stoep hadden genesteld is me een absoluut raadsel. Verwachtten ze wellicht een wonder? Bijvoorbeeld dat het kind meteen na de geboorte al kon spreken en klokkijken? Dat er een engel zou neerdalen om de wereldvrede aan te kondigen? Of hadden ze gewoon niks anders te doen?

Het valt me eigenlijk nog mee dat de bevalling niet live op TV werd uitgezonden en daarna meteen op YouTube gezet. Misschien heeft dat iets met rechten te maken. Of mogelijk had Rupert het te druk met zijn Nederlandse FOX kanaal.
Wat zou het jongetje er van vinden als hij later het gedrag van al die min of meer hysterische mensen zou zien? Alles blijft immers bewaard.
De boreling zal zich gelukkig niets van de geboortedag herinneren, maar ik vraag me af of hij werkelijk wel koning zou willen worden van een volk dat zich zo ongelooflijk heeft aangesteld omdat hij werd geboren. Hoe zouden zijn ouders dat aan hem kunnen uitleggen? Ik kan me voorstellen dat hij zijn dagen liever in een klooster zal gaan slijten.

Bewapening; Ivo Daalder.

Eerst een iets ingekort citaat uit een recent bericht van collega-blogger Dwarslezer:

<quote>
Als we daadwerkelijk iets willen doen aan de honger in arme landen dan moet om te beginnen de wapenhandel afgeschaft worden - en het zou helemaal niet verkeerd zijn als er wetten zouden komen die de eigenaars, aandeelhouders en andere profiteurs van de productie van wapens streng zouden straffen, want in feite zijn zij verantwoordelijk voor de moorden die met hun wapentuig gepleegd worden. Ook Nederland speelt een belangrijke rol in deze handel in moord en doodslag!
<unquote>

Nu Ivo Daalder.
Ivo Daalder was 07 maart 2013 te zien op Nederland 1; Eenvandaag, omstreeks 18:26. Ivo is een Nederlands politicoloog, werkend als Amerikaans ambassadeur voor de NAVO in Brussel.

Hij vond onze bezuinigingen op defensie maar niks, en gebruikte retoriek zoals "Als je geen vliegtuigen had... Als je geen schepen had... etc. (3x)" en "We leven in vrede omdat...(4x)" Kijk op uitzending gemist en zie hoe slim deze man spreekt; die rustige, bedachtzame en zelfverzekerde toon die ook kloosterlingen gebruiken als ze over God spreken. Strekking van zijn betoog was dat je met minder wapens minder invloed hebt op hoe de wereld zich ontwikkelt. En dat Europa wel wat meer mag bijdragen.

Mijn eerste gedachte was "Die Ivo verkoopt vast pistolen". Met een taartdiagram toont hij dat Amerika 72% aan de NAVO betaalt, en Europa 28%. Mijn conclusie is eenvoudig: Europa betaalt niet te weinig, maar Amerika betaalt veel te veel! De verhouding wordt vanzelf gunstiger als Amerika wat mindert. Ik ben niet zo dol op het idee dat Amerika de politieman van de wereld wil zijn. Of welke natie dan ook. Misschien is Amerika nog niet eens de slechtste keuze als er wat te kiezen zou zijn, maar dat ter zijde.

Ik ga Ivo pas geloven als hij met cijfers en feiten over de "tegenpartij" dan wel de vermeende "vijand" komt. Met de huidige techniek moet dat vast wel kunnen: als ik details van mijn achtertuin op Google kan bekijken kan defensie heus nog wel meer zien, ook van de "vijand". Zijn retoriek mag van mij in het ronde archief. Maar ach, iemand met zijn NAVO functie mag natuurlijk nooit man en paard noemen, want dan is er meteen gedonder met de buren.

Nu de wapens:
Probleem met wapens is alleen de mens die ze gebruikt. Een hamer, een mes, een baksteen, een bijl, het zijn nuttige voorwerpen die zeker als wapen te gebruiken zijn; af en toe gebeurt dat dan ook. Toch sluit men de Gamma niet omdat er potentiële wapens worden verkocht. Een jachtgeweer kan nuttig zijn als je afgelegen woont in een gebied waar ook beren vrij rondlopen. Of inbrekers. Helaas heeft de mensheid nu een overkill aan wapens in huis.
Ik heb altijd het idee dat er betere wapens zijn dan het vernietigende soort: het stekelvarken; het stinkdier; de schorpioen en de bij hebben vredelievende middelen: ze maken zich onaantrekkelijk voor vijanden. Verschil met de mens: de vijanden zijn niet hun eigen soort.
Als de mens de vijand van de mens is, dan kan je jezelf onaantrekkelijk maken door bijvoorbeeld weinig voor anderen waardevolle dingen te bezitten. Dat is de reden waarom er in het westen van Ierland nog Iers wordt gesproken: geen vijand wilde in dat gebied leven. Ghandi heeft met geweldloos verzet ook heel wat voor elkaar gekregen.
Slimmer nog dan wapens gebruiken of jezelf onaantrekkelijk maken vind ik (kort door de bocht): gewoon zakelijke afspraken maken met je zogenaamde vijanden: onbekend maakt onbemind, dus ga eens een praatje maken, maak ze tot goede bekenden en koop de zaken die je graag wilt hebben. Ik heb het vermoeden dat in deze tijd de Chinezen op deze manier te werk gaan.

Zoals Dwarslezer aangaf: als iedereen te eten heeft, en een redelijk thuis, dan gaan de mensen niet zo gauw schietend de wereld door. Ik vermoed dat het westen (en het oosten) daarom de honger en de armoede in Afrika niet zal oplossen: dan verkoop je immers lekker veel wapens aan al die krijgsheren. Ik zie dat als korte-termijn denken: het zou voor iedereen beter zijn als Afrika gewoon eerlijke handel kon drijven met de omringende landen.
Als er niks aan word gedaan dan zouden die krijgsheren zich nog wel eens tegen Europa kunnen keren, want met de huidige bevolkingstoename kan je wereldwijde voedseltekorten verwachten. Bang zijn ze niet in Afrika; dat bewijzen de piraten wel met hun piepkleine bootjes.

Kortom: meneer Daalder wil graag dat we een hoop wapens kopen. Ik ben er niet van overtuigd dat je met wapens vrede tot stand brengt. We zullen zien.

Vacantiemeligheid?

Een beetje melig mag ook wel eens.

Ik zat te fantaseren over waar jongeren vandaag de dag heen zouden gaan als ze voor het eerst zonder ouders en eventueel met vrienden / vriendinnen op vakantie mogen. De laatste tijd is er in de media een  pornoficatie tendens te bemerken. Ach, waarom zou ik niet een keertje met die onzin meedoen? Ik was verleden week op weg van Rotterdam naar Roosendaal. Vandaar:

* Stampersgat
* Sexbierum
* Peniscola
* Kuttingen

Misschien ook iets voor een moderne huwelijksreis? Een Bed & Breakfast is altijd wel ergens te vinden. Ook in de Gooi- en Vechtstreek.

Flauw hè...

Ik vraag me af of mensen die in die plaatsen wonen er veel mee gepest worden. Dat vraag ik me trouwens ook af van mensen die in Oene wonen. Of in Een. Of in Den Nul. Of mogelijk nog erger: in Waspik.
Toen ik voor het eerst in Ierland was, wilde ik eerst naar Bloody Foreland, gewoon omdat het een naam is die me nieuwgierig maakt.

Een stuk minder melig is wat er in dat Bloody Foreland is gebeurd!

Het is een zeer afgelegen dorpje aan de Ierse Noordwestkust, en bij ons eerste bezoek was er een uitzonderlijke kustlijn, geen strand maar een meters hoge laag eivormige stenen. Honderden meters kust. Als je er over loopt, kraakt en knarst het geheimzinnig. Volgens ons een absoluut uniek en prachtig natuurgebied! We vonden B&B in een klein huis halverwege de doorgaande weg en het “strand”.

Nu het afschuwelijke en schandalige: Een paar jaar later besloten we er nog eens een kijkje te nemen. Het ligt wel erg afgelegen, maar het was zo mooi dat we de omweg maakten om het nog een keer te zien. We zochten het “strand”... we dachten dat we op de verkeerde plaats waren... en herkenden toen het B&B huisje. Het strand was er niet meer. Het enige zichtbare waren bandensporen van graafmachines. Navraag bij de pub leerde ons dat de stenen verkocht waren aan een bedrijf dat ze weer heeft doorverkocht als materiaal om je tuin mee op te leuken. Ik meen in Spanje. Iemand in dat dorp heeft er veel aan verdiend, aan het totaal verpesten van dat stuk natuur.

Het is daarom beslist nodig om unieke natuurgebieden te beschermen, want het zou hetzelfde zijn als er bijvoorbeeld bij Holten ineens geen Holterberg meer zou zijn omdat het zand is verkocht aan een straatmakersbedrijf. Of dat het Muiderslot ineens weg is omdat het verkocht is aan een rijke Chinees.

Uitstervende beroepen.

We weten het: de loodzetter bestaat niet meer, want die is achterhaald door elektronische apparaten. De vuurtorenwachter: idem. De brugwachter: bruggen worden steeds meer op afstand bediend. Logisch: alles verandert door nieuwe techniek. Toch is het pijnlijk als je ziet dat de winkels die tientallen jaren deel uitmaakten van je leven ophouden te bestaan. Mijn hobby die later ook mijn beroep werd is elektronica. De elektronica onderdelenwinkels verminderen in aantal, ook omdat er aan moderne elektronische producten nauwelijks meer wat te repareren valt.

Toen ik een jaar of 12 was kocht ik in de binnenstad van Den Haag bij Radio Twente (De eigenaar heette Stegehuis, dus ik nam aan dat hij ook echt uit Twente kwam) onderdeeltjes. Er was weinig keus in onderdelen, het was ook meer een legerdump handel, maar het was goedkoop. Die zaak was aan het Groenewegje, en er naast werkte een prostituee die in Den Haag de bijnaam “Het Paasei” had. Als je haar van achter zag, leek ze er wel wat op, mede door een breed lint om haar middel met een enorme strik op haar rug. Klasgenootjes waren verbaasd dat ik in die buurt mocht komen. Voor mij was haar uitzicht voldoende reden om nooit zo een dame te bezoeken. Toch heeft ze nog tot op hoge leeftijd klanten gehad.
Radio Twente is verhuisd en bestaat nog maar lijkt niet meer op de oude zaak.

Stuut & Bruijn in Den Haag was een wat duurdere, maar veel beter gesorteerde zaak; en iedereen, of je nu zoals ik een jongetje was, of een bejaarde hobbyist, of een huisvader die een stekkertje voor de TV nodig had, of een gitarist die aan zijn buizenversterker knutselde, echt iedereen werd met hetzelfde geduld en aandacht geholpen. Men nam daar ruim de tijd om schemas door te spreken. Alles werd er bewaard: als je een onderdeel uit 1935 nodig had was er een redelijke kans dat het nog ergens in een hoekje was te vinden. Helaas is de zaak niet voortgezet.

Van Embden, gevestigd aan de Jan Zwartstraat in het Oude Noorden van Rotterdam: november 2012 was het einde van deze zaak. Ook daar kon je binnenlopen met een printplaat en vragen of ze dat konden repareren. Vaak was dat te duur, maar ze konden het wel. Ongeveer een maand voor de sluiting heb ik er nog een batterijbuisje gekocht (onderdeel uit omstreeks 1950, nieuw in doosje) omdat ik een draagbaar radiootje uit 1952 aan het repareren ben. Jammer, jammer, het leek daar op Stuut & Bruijn.

Ik weet het: het is allemaal begrijpelijk en logisch, maar als ik in het nieuws hoor dat er binnenkort ongeveer 150.000 technici te kort zijn dan denk ik: ik ben ook zo begonnen, met het hobbyblad “Radio Blan” wat 15 cent kostte, en een soldeerboutje uit een bouwpakket van Amroh. Als je nu belangstelling hebt voor elektronica, waar kan je dan nog terecht? Er zijn nog wat winkels, maar dat zijn toch geen scholen. Er is echt nog veel werk op dat gebied, hoewel het accent verschoven is van bouwen met componenten naar bouwen met modules. Natuurlijk komen we straks nog veel meer  technici tekort, ik denk aan loodgieters, timmerlieden, procesbestuurders, plaatwerkers, machinebankwerkers enzovoort... hoe zou dat toch komen?

Naar mijn idee komt het omdat ongeveer na 1990 kinderen haast niet meer met technische dingen spelen, zoals een blokkendoos; een figuurzaag – daar kan je je immers pijn aan doen - , meccano – is wel nogal duur -; boetseerklei; elektrische trein - ook duur -; verfdoos enz. enz. Voor mij was dat stimulerend, en uiteindelijk werd het elektronica omdat een buurjongen me een zelfgebouwd radiootje liet zien.

Ik zag na 1990 bijna alle kinderen in mijn omgeving knopjes van een X-box of vergelijkbaar ding  indrukken. Als ik het aanbod van spellen bekijk, leer je daarmee vooral erg goed schieten, dus vernietigen, en niet zelf iets bouwen zoals met meccano en blokken enzovoort.
In de webwinkel van Bart Smit is een figuurzaagset te koop. Alleen een X-box spel is al gauw 4x zo duur. Dus ouders en grootouders: wacht niet op Sinterklaas!

Vacantie.

In de VPRO gids, o nee, neem me niet kwalijk, het was het tijdschrift "Onze Taal"! werden recent enige bladzijden gewijd aan interviews met mensen die graag boeken lezen. Ik bedoel natuurlijk niet de gebruiksaanwijzing van de autoradio die tegenwoordig dikker is dan de gebruiksaanwijzing van de auto, maar literatuur. Vraag was: welk(e) boek(en) neemt u mee op vakantie? Uiteraard gaf iedereen antwoord: iedereen neemt boeken mee, er was zelfs iemand bij die een e-reader meenam met vele boeken er in (of  is het “er op”?).

Een paar weken geleden zag ik bij Albert Heijn een aanbod van gunstig geprijsde e-readers, met de wervende tekst “meer dan 1000 (of was het zelfs 10.000?) boeken meenemen op vakantie”. Ik zie er de gemiddelde AH bezoeker niet voor aan dat die behalve al die smartphonen iets anders dan een paar stripverhalen meeneemt, en misschien voorleesboeken voor kinderen. Ik vermoed dat stripverhalen niet tot hun recht komen op een e-reader.

Ik vraag me af waarom al die lezende mensen op vacantie gaan. Je kan toch thuis in je vertrouwde hoekje ook uitstekend en ongestoord door vreemde invloeden lezen? Waarom boeken meeslepen terwijl er in een andere omgeving zo veel te zien en te beleven is? Anders soorten maaltijden, andere vergezichten, andere talen, andere architectuur, ander klimaat, teveel om op te noemen! En dat geldt ook als je dicht bij huis blijft, behalve dan misschien dat klimaat. Ik neem tenminste aan dat men reist om veel verhalen te kunnen doen, zoals het spreekwoord zegt. Zelf neem ik alleen een boek zonder tekst, of een schrift, en een pen mee, om aantekeningen te  kunnen schrijven.
En soms vergeet ik zelfs die aantekeningen te maken, of heb ik er gewoon geen tijd voor.

Er is maar één soort vacantie waarbij ik een boek meeneem, en die vacantie is dan ook echt (nou ja, min of meer) bedoeld om een boek bij te lezen. Meestal is het in december, in een hotel waar je na  een boswandeling met een goed glas bij een open haard kan zitten. En meestal wordt het dan toch geen  lezen maar een gesprek met andere hotelgasten. In december is het nooit erg druk in hotels; iedereen  is zich thuis de gilzenuwen aan het kweken door het organiseren van de kerstdagen. Thuis heb ik geen bos en ook geen open haard, en als ik die dingen wel had, zou het toch niet hetzelfde zijn.

Kort gezegd: als je heel graag leest, blijf dan liever thuis. En als je toch besluit om te gaan reizen: laat dan je boeken thuis. O ja, ik schrijf vacantie met een c omdat ik vind dat het zo hoort.

Brood & Spelen.

Rotterdam: ik feliciteer die stad. De gemeente staat niet garant voor 181 miljoen Euro -of is het 165 miljoen?- voor een nieuw grasveld met stoeltjes er omheen. Ik vind het een moedig besluit, want er is vast een minderheid van zogenaamde supporters die de tegenstemmende gemeenteraadsleden wel eens te grazen willen nemen. Vanmorgen was er op BNR al een interview waarin een supporter graag de namen zou vernemen van degenen die tegen hebben gestemd. Mogelijk om ze alsnog met enige aandrang te overtuigen van hun ongelijk. Maar het gaat wel om ca 265 Euro per Rotterdammer! Ik zou het schande vinden als me dat werd afgepakt voor andermans hobby.

Maar waarom zou een gemeente geld steken in betaald voetbal? Is het “Brood & Spelen” dat de Romeinen al hebben uitgevonden, nog steeds belangrijk voor een gemeente? Laat die voetballers het zelf maar bij elkaar verdienen, en laat de supporters die het zo prachtig vinden ook maar eens stevig in de buidel tasten. Ook de gebruikers van de skyboxen kunnen vast wel wat extra’s doen.
Waar het garantiegeld dan wel heen gaat blijft de vraag: ik ben bang dat kinderen die graag willen voetballen geen trapveldjes zullen krijgen. Het zou kunnen dat het bestaande veld gerenoveerd wordt. Dat lijkt me een stuk goedkoper. Ik las iets van 117 miljoen Euro.

Er zijn onder de voetballers uiteraard veel voorstanders voor een nieuw stadion, ik las al het “argument” -dat voor mij als een vage kreet, Cruijff waardig, klinkt-: “De Nieuwe Kuip is ook nodig om Feyenoord terug te brengen naar een structurele positie in de top”. Net alsof je beter gaat voetballen als er een nieuw stadion is. Of betekent het alleen dat je als top structureel meetelt als er een nieuw stadion is? Wat is trouwens “structureel meetellen”?

Als ik moderne stadions bekijk, zoals Arena, Kyocera, en Barcelona, dan zie ik gewoon dezelfde gigantische sardineblikken. Niks bijzonders aan, behalve misschien de ultramoderne bewakingssystemen. Want voetbal is een gezellige sport, en het voetbalpubliek is altijd een gezellig publiek.

Voor mijn gevoel kan Nederland toe met 1 stadion voor grote wedstrijden, want steden voetballen toch niet echt meer tegen elkaar. Spelers van over de hele wereld worden verhandeld, er zitten allerlei nationaliteiten bij, dus voor mij lijken de wedstrijden bijvoorbeeld meer op “ING  tegen Heineken” dan op “Den Haag tegen Rotterdam”. Zet dat stadion in Almere, dat is mooi centraal gelegen en een blind paard kan er geen schade doen (sorry, Almeerders). Misschien kan de voetbalbond er in investeren. Misschien ziet die Sepp Blatter wat in het idee, die heeft geld zat.

Toch bekruipt me de gedachte dat het nieuwe stadion in Rotterdam er op slinkse wijze toch gaat komen. Gemeente die via een achterdeurtje de grond voor niks ter beschikking stelt of zo iets. Ineens ziet men nieuwe financieringsmogelijkheden. Er blijkt een rekenfoutje te zijn gemaakt waardoor het allemaal ineens toch goedkoper kan. Enz. Maar ja, ik ben dan ook een wat achterdochtig type. Als ik Rotterdammer was, ging ik naar Sparta. Sparta is opgericht in 1888, maar dat heeft niks met het vorige stukje te maken!

1888.

Nee, dit wordt geen geschiedenis verhaaltje! Hoewel: de schrijver-criticus-estheet Jan Greshoff is in december 1888 geboren. Lees bijvoorbeeld zijn: “Afscheid van Europa”. Maar dat is dus off-topic.

De topic is het telefoonnummer dat je kan bellen om, tegen een stevige betaling, een ander telefoonnummer te weten te komen. Dat is handig en maakt lui: ik had vroeger een collega, een verkoper, die te gemakzuchtig was om van zijn relaties een telefoonlijstje bij te houden. Omstreeks  1981 waren computer en mobieltje nog niet doorgedrongen in dat bedrijf. Hij belde telkens een destijds met 1888 vergelijkbaar nummer en hij werd doorverbonden met de klant. De baas betaalde wel. Ik zat tegenover hem en vond het knap irritant. Maar goed.

Ik had recent een telefoonnummer nodig. Dringend, neem dat van me aan. Ik had een nummer, maar dat was volgens een automatische melding buiten gebruik.
Ik wist dat de persoon van dat nummer was overleden maar ik nam aan dat het nummer niet was gewijzigd want het leek me logisch dat alleen de tenaamstelling was veranderd in die van de achtergeblevene. Maar: buiten gebruik.
Dus ik zocht in het internet telefoonboek, en daarin was het nummer niet vermeld. Vreemd, want ik weet zeker dat op dat adres telefoon is. Er zijn andere boeken waarin je op adres kan zoeken en die gaven het nummer dat ik al wist. Wel verdorie! Maar die andere boeken lopen waarschijnlijk achter op het “echte” boek.

Uit arren moede 1888 gebeld. “Dat is een geheim nummer meneer”. “Kan ik verder nog iets voor u doen?” “Ja, me dat nummer geven, dat is belangrijk!” Ik verbrak daarna de verbinding bruusk, om de vloeken niet nodeloos aan de callcentermuts toe te voegen.

Mijn eis aan KPN “De moeder aller Nederlandse telefoonboeken”: Neem de adressen met geheime nummers in het internet telefoonboek op en vermeld dat het nummer geheim of “onzichtbaar” is. Dan weten we in ieder geval: daar is inderdaad een telefoonaansluiting en dan hoeven we ook niet, volstrekt nodeloos, tijd en geld te verspillen aan het 1888 callcenter.

Rabobank & Schaliegas

Onlangs was in het nieuws dat de Rabobank geen geld meer leent aan bedrijven die betrokken zijn bij de winning van Schaliegas.
De bank is bezorgd over het milieu, vervuiling van drinkwater en zo meer. Een bank die bezorgd is om het milieu, dat is waarachtig niet niks! En nog wel een bank die niet aan het overheidsinfuus ligt. Zou er een kentering plaatsvinden in de bankwereld, gaan ze lange-termijn denken?

Ik hoop het, maar vermoed van niet. Ik denk dat deze bank heeft onderzocht dat er aanzienlijke geldelijke risico’s zitten aan het verstrekken van geld aan schaliegasbedrijven. Want als het mis gaat met dat schaliegas, dan komen de schadeclaims bij die bedrijven en daarvan kan de bank wel eens de dupe worden omdat die het uitgeleende geld niet terug ziet.

Het is ook interessant dat er van andere banken over dit onderwerp nogal weinig te vernemen is. ING en ABN Amro zijn al direct of indirect betrokken bij het schaliegas. Ze mompelen wat over de het belang van duurzaamheid, en minister Kamp (VVD; heeft altijd begrip voor zorgen en onrust, staat altijd open voor discussie, halveert aantal brievenbussen) gaat een onderzoek doen.

Henk Kamp is rechercheur bij de Fiod geweest, dus iets onderzoeken zal hij wel kunnen, maar voor de rest heeft hij zoveel posten gehad (zelfs op de Antillen) dat het lijkt of men hem liefst overal kwijt wil. Ik kan het me voorstellen, de verschaalde geur van de Fiod blijft tenslotte altijd enigszins om je heen hangen. Behalve de Havo en die belastingopleiding valt er weinig erudiets aan hem te beleven. Hij is daarmee een aardig voorbeeld om te zien hoe je bij de VVD op sommige posities kan komen: dat geeft hoop voor de VVD jongeren.
Off topic: waar ik zelf de kriebels van krijg is zijn hoofd met die griezelige grijns die me telkens aan een kinderlokker doet denken. Aan die grijns kan de man waarschijnlijk ook niks doen, het zal mijn probleem wel zijn.

Wat ik maar wil zeggen, Henk Kamp zal, als goed VVD-er, na zijn onderzoek de ING en ABN Amro echt niks in de weg gaan leggen. Ze hangen immers aan het overheids-infuus, worden “staatsbank” genoemd, dus de burger betaalt wel als het mis gaat.

Ik heb het gevoel dat de Rabobank heel bijdehante mensen in dienst heeft.

ter zijde:
Op BNR radio was enkele weken geleden een interview waaruit bleek dat het coöperatieve idee van de Rabobank wel eens op de tocht zou kunnen staan en dat deze bank meer richting “gewone” banken zou willen gaan. Het vreemde is dat de reclames, waarin tegenwoordig Humberto Tan ook ineens een zegje doet, het regelmatig over de oprichters van de Raiffeisenbank hebben. Humberto Tan beschouw ik niet echt als iemand van de coöperatieve gedachte, hij is een echte ondernemer met eigen kledinglijn en heeft ook (mi terecht) een goede reputatie bij BNR radio. Als reclames ineens iets benadrukken, dan is er vermoedelijk iets aan de hand; rook & vuur en zo. We zullen zien.

Uitlaatklep.

Laatst hoorde ik het woord weer, en ik had het gevoel dat het verkeerd werd gebruikt. Ik vertelde iemand dat ik in een band speel, en de reactie was: “Dus muziek is jouw uitlaatklep”. Ik begreep er niks van. Ik vind het erg leuk om met mensen muziek te maken. Ik kom uit de technische hoek en zie daardoor een uitlaatklep als een onderdeel van een motor, dat de belangrijke funktie heeft om verbrande gassen door te laten naar de uitlaat, maar enig verband met muziekplezier zag ik niet.

Maar ik ben nieuwsgierig, dus op internet heb ik eerst de definitie van dat woord opgezocht. Een uitlaaklep kan onder meer zijn:
1) Deel van een auto; 2) Gelegenheid om frustratie te uiten; 3) Middel om spanning af te reageren; 4) Manier om af te reageren; 5) Uitlaat; 6) Klep of afsluiter in een waterafvoerpijp.

De zachte sector heeft kennelijk wat betekenissen toegevoegd, en ik begrijp nu dat sommige mensen die nieuwe betekenissen gebruiken zonder er goed over na te denken.
Want nog steeds zag ik het verband met muziek maken niet. Ik maak muziek voor de lol, en niet om spanning of frustratie af te reageren: dat doe ik namelijk door te vloeken. Een voorbeeld: je bent na  een uur bijna klaar met downloaden van een groot bestand en dan is er een stroomstoring. Dat is frustrerend! Het eerste wat ik doe is vloeken, en zeker niet gauw een stukje piano spelen.

Ik vind het een heel vreemd idee dat gefrustreerde mensen muziek zouden gaan maken om van de frustratie af te komen. Gekker nog: je kan gefrustreerd raken doordat het je, door de frustratie, niet lukt een muziekstuk goed te spelen! Dan schiet het helemaal niet op...

Er zijn veel dingen die ik met plezier doe: op een terras zitten; lezen; muziek luisteren, maken en schrijven; lekker eten & drinken; films van Jacques Tati bekijken, ik ga niet alles opnoemen. Ik kan die genoegens echt geen uitlaatklep noemen.

Een goede bekende veronderstelde dat deze blog ook een uitlaatklep is. Ik kan me dat voorstellen, want het doet soms wat mopperig en cynisch aan. Maar zoals gezegd: frustraties afreageren doe ik door te vloeken en niet door een blog te schrijven, want anders zou er geen aardigheid aan zijn.
Het enige wat ik er leuk aan vind, is de lezer er toe aanzetten om de dingen eens op een andere manier te bekijken. Meer zit er niet achter. Het kan goed zijn dat ik er over een weekje al weer genoeg van heb.

Ik vind dat er voor uitlaatklep een ander woord verzonnen moet worden. Wat vinden jullie van “ontfruster”?

Beleggen; propaganda #3.

Luistert u wel eens naar populaire radiozenders? Ik wel: soms uit praktische overwegingen; op de radiowekker komt BNR verreweg het beste door en ze hebben waarachtig wel eens een boeiend interview; en Classic FM heeft een format dat, ook om praktische reden, van mijn echtgenote de voorkeur heeft voor de radio in de voorkamer. Classic FM vind ik zelf niet om aan te horen ivm het totale gebrek aan fantasie, maar dat hoort bij het format. Net als bij Arrow Classic Rock: voor mij ook de dood in de pot. Het is gemaakt ten behoeve van de adverteerders die een doelgroep in gedachten hebben: Straatmakers. Mannen op steigers. Hoewel ik een straatmaker ken die echt helemaal somber wordt van die classic rock, maar dat ter zijde.

BNR en Classic FM en vast nog meer zenders, hebben de gewoonte om beursgegevens te melden. Op een enigszins hijgerige toon. Tokio is 2% in de plus. Volgende dag: Tokio is 2,2% in de min.  Enz. Enz. Wat moet ik met die onzin. En veel belangrijker: wat moeten beleggers met die onzin?

Serieuze beleggers, zoals banken, laten glasvezelkabels installeren opdat de gegevens nog een miljoenste seconde eerder aanwezig zijn. De handel gaat geheel elektronisch. Miljarden gaan er om, elke dag, zonder handtekeningen en mooie notariële acten. Wat moet een domme beleggende burger met die berichten? Als het een serieuze belegger met een hobby is, dus iemand met geld teveel waarmee hij kan spelen, dan zit die de godganse dag achter een aantal beeldschermen in de hoop de grote vis binnen te halen. Als het een gewone burger is die het uitbesteedt, in de hoop meer rente te ontvangen dan de bank hem op een spaarrekening biedt, dan zit die zich de hele dag / het hele jaar achter de radio zorgen te maken. Dat lijkt me ook geen aangename dagbesteding.

Wat ik graag zou willen: stop die beursberichten op de radio. Het is propaganda, bedoeld om spaarders te verleiden om te gaan beleggen. Er is in Nederland erg veel spaargeld. Ik begrijp dat banken proberen mensen te verleiden om dat spaargeld te gaan beleggen. Als ik bankier was, zou ik dat ook proberen, het risico verplaatsen naar die onbenullen door ze het gevoel te geven dat ze de absolute top zijn.

Weet je wat ik het ergste vind? Dat mensen die door beleggen alles kwijt zijn zo lopen te jammeren. En de banken de schuld geven. Nu zijn die banken ook vaak de oorzaak omdat ze nu eenmaal erg   slim zijn in verkopen, maar ja, wie koopt er dan ook een produkt dat hij / zij niet begrijpt? “Eigen schuld, dikke bult” dat was meen ik het gezegde. Toedeledokie!

Propaganda #2.

Steeds meer mensen worden orgaandonor!

Ja ja, dat zal wel zo zijn: ook als het er pas 287 zijn en er komt er 1 bij dan is die kreet zeker waar. Ik denk bij zo een mededeling: “Wat moet ik met die informatie? Het zal wel”.
En dan komt er een filmpje waarbij je wordt aangemoedigd om ook orgaandonor te worden, eigenlijk meer om “JA” te zeggen. “NEE” zeggen tegen al die anderen die al “JA” hebben gezegd is namelijk zo onaardig. Je wordt eigenlijk een klein beetje gechanteerd.

Nu heb ik allerlei vervelende gedachten over het doneren van organen, en zeker over het geven van bloed, want met deze belangeloze gift van menslievende vrijwilligers wordt door anderen kapitalen verdiend!

Mijn sympathie gaat uit naar die vrijwilligers, en ik heb geen bezwaar om ook mijn organen ter beschikking te stellen, maar ik heb er wel bezwaar tegen om dat in een database van de overheid te laten vastleggen!  Die database wordt natuurlijk gehackt, en ik kan me voorstellen dat de artsen, gecontroleerd door de verzekeraars, zeggen: weet je wat,  we re-animeren die patiënt niet, want er zit nog een prima lever in, en de nieren kunnen ook nog jaren mee, en dat scheelt weer in onze bonus. Dit vind ik geen paranoïde instelling van mezelf, want recent was op BNR radio te horen dat een zorgverzekeraar / zorgverzieker wil meekijken wat er in de OK gebeurt. Kortom: ik houd mijn codicil in mijn binnenzak.
Ik hoop dat ik geen aanrijding krijg of van een keukentrapje lazer! Maar dat hoop ik ook wel zonder het voorgaande stukje...