zaterdag 14 december 2013

Geïntegreerde melkoplossing

Daar stond ik wel even van te kijken! Een espresso-apparaat met geïntegreerde melkoplossing! Geen idee wat dat inhoudt, maar het klinkt wel heel gewichtig. Wat een techniek zal daar achter zitten! Ik bedoel maar: ik kreeg de indruk dat er al jaren een ernstig melkprobleem -of misschien zelfs een melkuitdaging!- was en dat het probleem nu na veel research en zwoegen eindelijk is opgelost. En die oplossing is daarbij meteen geïntegreerd! Ik heb geen idee waarmee het geïntegreerd is, maar ik ben dan ook niet zo een geweldige espresso of cappucino liefhebber. Ik heb wel eens van poedermelk gehoord, die moet je in de koffie oplossen, maar poedermelk gebruik ik na de eerste keer nooit meer. Er zal toch geen poedermelkoplossing in de cappucino geïntegreerd worden?

Ik ben trouwens benieuwd of het apparaat ook is voorzien van een geïntegreerde suikeroplossing, ik bedoel maar, als de technici toch zo lekker bezig zijn... hoewel ik me kan voorstellen dat ze die optie voor de nieuwe generatie vernieuwde koffiesystemen bewaren, anders hebben we volgend jaar niks nieuws meer om te kopen. Wat me trouwens ook erg handig lijkt is een geïntegreerde koffiebonenmaler. Maar het aller- allerhandigste lijkt me een geïntegreerde apparaatschoonmaker!

Gelukkig, het is maar reclame: de volgende reclame ging over “De ultieme scheerervaring”. Nu heb ik al heel wat jaren baardgroei, en gedurende de jaren dat ik me met een mesje schoor heb ik allerlei merken mesjes gebruikt. Een ultieme scheerervaring kan ik me niet herinneren, dus moet ik wel het verkeerde fabrikaat gebruikt hebben! Overigens vind ik scheren een tijdverspilling, zodat ik vele jaren een baard heb gehad: die hoef je alleen maar af en toe bij te knippen. Dat met die mesjes kan ik nu goed gaan maken. Maar ik ben tamelijk gemakzuchtig en laat het daarom voorlopig maar zo, mijn elektrieke apparaatje doet het nog best goed. Als het stuk is zal ik eens zien wat ik doe.

Ineens besef ik dat die reclame vermoedelijk voor vrouwen is bedoeld: het is nu toch die vervloekte verplichte kerstkadootjestijd en de dames kopen dan natuurlijk die Ultieme Ervaring voor hun geliefde. Ultiem klinkt immers enigszins als -en rijmt ook- op Intiem. Mooier nog: een Ultieme Scheerervaring cadeau geven als wraak voor de door die geliefde man gekochte Verleidelijke Lingerie die ze de volgende dag meteen zal willen ruilen.

Eugene Roorda kan verheugd zijn: mij inspireren sommige reclames tot het schrijven van dit soort stukjes. Maar of dat er nu de bedoeling van was, daarover kan hij vast meer vertellen.

Ik stop er voor deze maand of liever: dit jaar maar mee, denk ik. Hoewel? Je weet het maar nooit.
Iedere lezer wens ik toch alvast een goed 2014!

vrijdag 13 december 2013

Voorkom gedoe...

Advertentie van het ministerie van BiZa in wijkweekblad, getiteld: “Heeft de gemeente de juiste gegevens van U?” Dat moet je dan controleren op mijnoverheid.nl met gebruik van DigId en ik heb daar dus eens naar gekeken.
Zoals ik vermoedde zit daar een levensgrote adder onder het gras! Om je gegevens te mogen zien moet je eerst met de gebruikersvoorwaarden instemmen: als je dat doet, dan verplicht je jezelf om regelmatig de mailbox die je bij de overheid krijgt in te kijken; je ontvangt dan geen schriftelijke berichten meer van ze.

Gelukkig: heb je geen internet, dan kan je naar het gemeentehuis gaan.
Ik vermoed dat zal blijken dat er aldaar maar 1 loket is, alleen in februari geopend op maandagochtend van half negen tot negen uur, waarvoor je dan een afspraak moet plannen met gebruik van een digitale planner, maar dat is nu eenmaal mijn morbide fantasie die me dat ingeeft. De service zal ongetwijfeld uitstekend zijn, wellicht vergelijkbaar met die van een ziektekostenverzekeraar.

Op de site “voorkomgedoe.nl” kan je nog wat extra aspecten vinden ivm het doorgeven van het juiste woonadres en gezinssamenstelling. Onder het motto “Nederland Digitaliseert”.

Kortom: bij instemming ga je dus akkoord met het gegeven dat de overheid je dan verplicht om een computer te hebben; inclusief een internetaansluiting. Zou je voor de kosten daarvan een compensatie krijgen in de te betalen belasting? Of een toeslag als je in de bijstand zit? En let op: je moet vooral niet in een ziekenhuis terecht komen waar je geen internet toegang bij je bed hebt. En hopelijk geen pols breken. En hopelijk geen reuma oplopen. En vooral ook niet dementeren, want anders kan je dat controleren van de overheidsberichten nog wel eens vergeten. En ook de Nederlandse taal beheersen, dus vooral niet bij de ca. 1 miljoen ongeletterden horen, en zelfs voor redelijk geletterden blinken overheidsberichten doorgaans niet uit door hun begrijpelijkheid. Er zijn mensen die al moeite hebben met aanzetten van de radio, laat staan dat ze een PC kunnen gebruiken... De lezer kan vast nog wel wat meer belemmeringen verzinnen.

Nu weet ik wel dat de overheid toch al alles van me weet, maar naar mijn gevoel gaan overheid en software niet echt goed samen. Alleen al vanwege de kans op hacken en eventuele illegale handel in gegevens ben ik er huiverig voor. Hoewel het vermoedelijk een zinloze exercitie is, wacht ik nog maar even met digitaliseren.

dinsdag 10 december 2013

Loekie (Au / Pb)

Vanmorgen hoorde ik op BNR een column van de reclameman Eugene Roorda. Hij vond het verkiezen van een Gouden dan wel Loden Loekie maar niks, want de genomineerde reclames waren allemaal goed en deskundig gemaakt en voldeden aan de criteria van een goede reclame. Het programma vond hij dus nergens op slaan. Foei! Het publiek zou wel even bepalen of een reclame goed was: dat kan het publiek niet, want het heeft een soort reptielenbrein dat alleen reclamemensen kunnen doorgronden en manipuleren.
Ik vind dat programma ook niks omdat ik daardoor wederom word geconfronteerd met die BN-ers en die reclamemeuk. Gelukkig zitten er knoppen aan mijn toestel. Vandaar dat ik een eerder schrijfsel hier maar herhaal:

Ik heb er een keer aan mee willen doen, het uitkiezen van de leukste reclameboodschap op de TV. Maar het begon steeds meer te voelen alsof ik op een voetbalveld vol hondedrollen liep, zorgvuldig oppassend dat ik niet in een drol stapte, met als opdracht: zoek de drol die het minste stinkt. Of juist die het meeste stinkt als het de Loden Loekie betreft.

Is TV reclame niet hopeloos uit de tijd? Als je een produkt of dienst zoekt wordt je op internet en in het wijkblaadje toch overspoeld met informatie? Ik beschouw TV reclame als ernstige programmavervuiling. Ik denk ook dat bedrijven er hun geld hopeloos mee verspillen. Ik kan me bijvoorbeeld niet voorstellen dat er in Nederland ook maar 1 korreltje of druppeltje wasmiddel minder wordt verkocht als men er geen reclame meer voor zou maken.
Ook werkt reclame twee kanten op: er zijn reclames die maken dat ik een produkt niet zal kopen. Bijvoorbeeld een telefonieprodukt waar de naar mijn smaak ongelooflijk truttige Ali B in voorkomt. Ik onthoud dan wel die Ali, maar niet de naam van het produkt. Zelfs niet wat de mooie eigenschappen van het produkt zijn! Dat lijkt me dus geen goede reclame. Dat zal echter volgens eerder genoemde Eugene Roorda de preciese bedoeling van de makers zijn. Die willen het produkt misschien alleen verkopen aan fans van Ali.

Er is nu zelfs een tentoonstelling waarin je BN-ers in de reclame kunt gaan bezichtigen. Er wordt uitgebreid radioreclame voor gemaakt. Hoe masochistisch moet je zijn om die tentoonstelling te gaan bezoeken? Mogelijk is het alleen interessant voor reclamemensen.

Zeker de met overheidsgeld betaalde zenders moeten naar mijn smaak reclameloos zijn. Waarvoor hebben we anders de commerciële zenders? En inderdaad: opzouten met die Loekie!

zondag 8 december 2013

Nelson

Een paar jaar geleden was ik in Londen en zag ik onder meer het graf van Nelson. Hij was een beroemd admiraal en het verhaal gaat dat toen hij op zee stierf, zijn lichaam ter conservering in een vat rum is gedaan. Immers, de thuisreis zou nog enkele weken duren en voor een staatsbegrafenis moest het lichaam nog wel in enigszins toonbare staat verkeren. Nelson was ook bij het Engelse volk zeer populair.

Zou dat de reden zijn waarom de ouders van de onlangs overleden Nelson Mandela hem die achternaam als voornaam hebben gegeven? Indien ja, dan heeft het hem wel degelijk geholpen om populair te worden.
Zelfs de strijd tegen apartheid lijkt een beetje op een voortzetting van het gedrag van de admiraal: die logeerde ooit met zijn maîtresse bij de homoseksuele man Beckford, en in 1800 keek men daar toch wel heel vreemd tegenaan. (zie verder Wikipedia)

Ik vraag me af of het hele commerciële circus wat nu rondom Mandela ontstaat wel door de overledene gewaardeerd zou worden. Ik heb ook het gevoel dat de effecten van de regering van het ANC door hem niet met blijdschap zijn waargenomen.

Wat me erg stoort zijn de krokodillentranen van salonsocialist Wim Kok, Ed van Thijn en consorten die nu bij bossen in de media verschijnen. Ik heb het gevoel dat de programma’s rondom het overlijden al minstens tien jaar op de plank lagen... Ook vraag ik me af of er niet een enorm risico is verbonden aan de aanwezigheid van al die staatshoofden bij de uitvaart. Het is de ideale gelegenheid voor een bijzonder effectieve aanslag! Gekken genoeg op de wereld, helaas.

vrijdag 6 december 2013

Godslastering

<quote van website SP dd 6 december 2013>

De Eerste Kamer heeft dinsdag ingestemd met het schrappen van artikel 147, het verbod op smalende godslastering, uit het Wetboek van Strafrecht. Jan de Wit, samen met D66-er Gerard Schouw initiatiefnemer van deze wet, reageert verheugd: ‘Het artikel leidde tot ongelijke behandeling, omdat ongelovigen zich hier niet op konden beroepen. De artikelen die iedereen in gelijke mate bescherming bieden tegen discriminatie, belediging, en haat zaaien, blijven gewoon bestaan. Het schrappen van dit artikel 147 is een juiste stap, het leidt tot meer duidelijkheid over de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting.’

<unquote>

Ik weet niet of ik het eens moet zijn met dat schrappen. Mijn eerste gedachte was “hè hè, eindelijk zijn we van die onzin af”. Maar ik vermoed dat er nu wel een discussie is afgerond over wat nu eigenlijk het woord “smalend” betekent (= Blijk geven van minachting). Je mocht dus vroeger wel God lasteren, als het maar niet smalend was. Zou dat wel mogelijk geweest zijn?

Bescherming tegen discriminatie blijft gelukkig bestaan, omdat de aanhangers van welke religie dan ook, de niet-gelovigen of anders-gelovigen discrimineren. Er zullen nu misschien wel heel wat gelovigen voor de rechter gedaagd gaan worden.

Ik vraag me af wat er nu aan duidelijkheid over de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting is gewonnen, behalve dan dat God is verdwenen. Zijn de grenzen nu kleiner of groter geworden? In elk geval was het oude artikel niet duidelijk over welke God het ging, terwijl er heel wat zijn. Ik vraag me ook af of het afleggen van een eed nu nog wel geldig is met uitspreken van de formule “Zo waarlijk helpe mij God almachtig”. We zullen zien.

Iets is in elk geval zeker: in de rechtszaal zal het niet voorkomen dat welke God dan ook als getuige zal komen opdraven.

maandag 2 december 2013

Telefoontap

Moeten we nu echt geloven dat de stroom op een cruciaal moment uitviel zodat het telefoongesprek van Teeven met Van Rey net niet werd opgenomen? Kom nou toch, we zijn geen kleuters meer. Smoezen als “De brug was open” en “Ik had een lekke band” of “De wekker deed het niet” kennen we onderhand wel.

Hoe vaak heeft u tijdens uw hele leven meegemaakt dat de stroom uitviel? En toen het gebeurde, was dat dan uw eigen schuld, bijvoorbeeld omdat u een nieuw schakelaartje aan een schemerlampje heeft gemaakt en helaas toch verkeerd aangesloten? Of was er brand in een transformatorhuisje waardoor de stroom in de hele wijk uitviel? Dat laatste heb ik één keer meegemaakt. En ook een keer stroomuitval op mijn werk. De eerste keer duurde het een paar uur voor de stroom weer beschikbaar was. Op het werk startte het noodaggregaat zodat we na een paar minuten weer verder konden werken.

Telefooncentrales hebben allemaal een noodstroomvoorziening die een onderbreking van vele uren kan overbruggen (ik meen zelfs 24 uur, maar ben daar niet zeker van), dus daaraan kan het niet liggen. Verder heeft een aftapsysteem natuurlijk ook een noodstroomvoorziening, anders ben je wel erg dom bezig of is het door een buitengewoon onnadenkend persoon ontworpen.

Nee, na de ooit per ongeluk zoekgeraakte filmrolletjes heb ik het wel gehad. Als ik als kind met dergelijke flauwe “Ik kan er heus echt niks aan doen” verhalen was aangekomen had ik een maand of nog langer geen zakgeld gekregen. Ik ben dan ook geen staatssecretaris geworden. De opvoeders hebben me die carrière door de neus geboord...

donderdag 28 november 2013

Ontdooien

Zomaar een stukje badineren.

Dit naar aanleiding van een programma over klimaatverandering: Ontdooien. Alweer een eigenaardig woord. Men zegt: “Het kan vriezen, het kan dooien”. Dus niet: “Het kan vriezen, het kan ontdooien”. Als het gevroren heeft, en het wordt warmer weer, dan zeggen we “Het dooit”. Halen we een diepvriesmaaltijd uit de koelkast, dan laten we die ontdooien. Andersom spreken we van “invriezen” en niet “bevriezen” en we zeggen al helemaal niet “ik ga de puree even vriezen”. Dan is het weer: “invriezen”.

Het is me een raadsel waarom we voor het ontvriezen twee woorden hebben gemaakt. De permafrost ontdooit, maar in het engels van de documentaire was het “thaw”, dus de engelse taal lijkt geen twee vormen te hebben. Als je ijs van de voorruit wilt verwijderen is dat “defrosting”. Dat noemen wij dan weer “krabben”... En de Engelsen doen “icing” op een cake. Dat noemen wij dan “glacé” maar dat is dan weer Frans.

Ondanks dat de betekenis eenieder meestal wel duidelijk is, blijf ik woorden met “ont” een beetje vreemd vinden. Ontfermen. Ontduiken. Ontplooien. Ontvreemden. Ontlopen is niet stoppen met lopen, eerder het omgekeerde. De letters “ont” kunnen dus zowel een actie als het tegendeel daarvan bewerken.
Ontploffen lijkt weer logisch: is dat de plof ergens uit halen? Ontmaskeren. En wat dacht u van Ontkennen? Het kan zijn dat je iets niet kent, maar toch kan het ook wijzen op een vorm van bewust geheugenverlies. Dat kennen we wel. Uit het dagelijkse nieuws.

maandag 25 november 2013

Discriminatie

Ik heb wat omschrijvingen uit Wikipedia geplukt, dus er is geen garantie op de betrouwbaarheid van de informatie.

Er wordt heel wat over gekletst, over discriminatie, ofwel "het maken van onderscheid". Want het mag niet. Althans, sommige soorten discriminatie mogen niet. Vooral die soort waarin groepen mensen worden weggezet onder een bepaalde noemer ofwel "het onrechtmatig onderscheid maken tussen mensen of groepen".

Raar: juristen die bepalen wat een onrechtmatig onderscheid is. Hun punt is: Discriminatie staat het grondbeginsel dat zegt dat alle mensen gelijk zijn, in de weg.
Daar begint het probleem al: het grondbeginsel deugt niet, want mensen zijn helemaal niet gelijk. Je zou wellicht beter kunnen vinden dat alle mensen gelijkwaardig zijn, maar gelijk zijn ze zeker niet. Mensen in gelijke omstandigheden gelijk behandelen, dat is ook een welluidende en bemoedigend klinkende zin. Maar het slaat nergens op: de omstandigheden zullen nooit exact gelijk zijn; en omdat ook juristen mensen zijn, zal hun oordeel wisselen met de omstandigheden en hun persoonlijke opvattingen. Zelfs zullen ze “met de tijd meegaan” zodat straffen voor hetzelfde vergrijp in de loop der tijd verschillend zullen uitvallen. Ook verschillen straffen per cultuur: ik hoor net op de radio dat Afghanistan de steniging weer wil invoeren als straf voor overspel. Ik geloof niet dat er veel Nederlanders zijn die daarvoor warm lopen.

Stel: 1] De winter komt er aan en ik wil een warme trui kopen. 2] Ik discrimineer niet, in de zin van “geen onderscheid maken”. Dan loop ik dus de eerste de beste kledingzaak binnen, pak de eerste de beste trui, reken af en klaar ben ik.
Iedereen begrijpt dat dit mallepraat is: men kijkt eerst eens rond in diverse winkels, men heeft een idee over de maat, het model, de kleur, de stof, het merk(je), de prijs en mogelijk nog meer aspecten. Iedereen discrimineert bij de aanschaf van een trui.

Kom je te werken bij een bedrijf, dan heb je collega’s. Iedereen kent de ervaring dat je met de één veel beter kan opschieten dan met de ander: dat is nu eenmaal de wisselwerking tussen al die verschillende mensen. Mensen zijn heel wat ingewikkelder dan truien, dus er zijn logischerwijze heel wat meer aspecten om als mens een ander mens te discrimineren. Psychologen vertellen dat je indruk van een ander al in de eerste drie seconden van de ontmoeting wordt bepaald! Ik hoop dat die eerste indruk nog bijgesteld kan worden! Immers: er is ook maar één kans op een tweede indruk. Enz.

Kortom: iedereen discrimineert de ander, maar men zegt dat doorgaans niet meteen hardop. Dat heeft ook weinig zin, want de ander zit niet bij je aan tafel om mee te eten. Maar mogelijk is dat wel, na een tijdje, als de discriminatie wederzijds gunstig uitvalt.

Niemand is gelijk aan een ander. Zelfs één-eiige tweelingen zijn niet precies gelijk. Al in de kleuterschool zal je kunnen waarnemen dat er groepjes ontstaan. Een groepje houdt bijvoorbeeld van balspelen, de onhandigen mogen er niet aan meedoen: pure discriminatie. En dat blijft zo, tot het eind van het leven. Iedereen discrimineert. De discussie over discriminatie zal dan ook nooit stoppen. Wel jammer, want er zitten een hoop zeurpieten bij die discussie... maar soms schrijft iemand er een boek over dat door velen erg leuk wordt gevonden, bijvoorbeeld: “Allemaal Nette Mensen”.

zaterdag 23 november 2013

Banken & Service??

Ik kwam op dit stukje omdat ik in gesprek raakte met een winkelier die onvoldoende biljetten van 5 Euro had. Ik merkte op dat veel winkels dat probleem hadden, waarop hij me vertelde me dat er te weinig biljetten zijn uitgegeven en dat je helaas bij de bank geen 20 briefjes van 5 kon halen. Bij zijn bank kon je er alleen 1000 tegelijk afnemen. 5000 Euro aan briefjes. Een abnormaal bedrag voor een kleine buurtwinkel. Verder vertelde hij dat een rolletje met 25 Euromunten 30 cent kost. Overigens kosten alle rolletjes munten 30 cent, dus 25 Eurostuivers en 25 munten van 2 Euro kosten beide 30 cent. Dat zijn dus behoorlijk dure stuivers. Hoe gek het ook klinkt: de winkelier moet geld kopen! Of natuurlijk zorgvuldig kasgeld bij elkaar sprokkelen. Ik krijg door zijn verhaal de indruk dat de banken het gebruik van kontant geld expres aan het ontmoedigen zijn. O ja; service was het thema.

Al eerder beschreef ik hoe mijn vader omstreeks 1972 boeken in Londen bestelde. De boeken ontving hij binnen een week; de rekening viel na 4 weken in de brievenbus. Betalen was simpel: gewoon een giroformulier invullen met het bedrag in engelse ponden; het bedrag werd binnen ongeveer een week overgemaakt, tegen de normale wisselkoers (destijds nog guldens). Prima service en makkelijk! Ik ben benieuwd of het ruim 40 jaar later met Sepa wel weer gaat kunnen.

Op je girorekening kreeg je rente: ongeveer 3%. De overschrijvingsboekjes waren kosteloos. Ook de pasjes waren gratis. De girodienst kreeg het inkomen uit de rente van het geld dat op die bank stond. De giro beschikt immers over een enorme berg geld en stuurt alleen maar briefjes rond waarop staat wat van wie is. Ondertussen blijft hun berg geld konstant. De Translink slimmerikken van de OV shitkaart doen het bijna net zo.

Zelf maakte ik graag gebruik van de kascheque van de Postbank, nu helaas verworden tot ING: daarmee kon je in het buitenland bij elk postkantoor geld opnemen ter waarde van maximaal 200 gulden per cheque. In voormalig Jugoslavië ontving je dan ca. 250.000 Dinar, in Duitsland ongeveer 170 D-mark enzovoort. Dat kon in elk postkantoor, ook bij het postloketje in een kruidenierswinkel in een petieterig klein dorpje in Wales, Ierland of Frankrijk; nooit was er een probleem. Het bedrag werd na ongeveer twee weken van je rekening afgeschreven.

Langzaam begon de afbraak van deze uitstekende service: ik herinner me de reclames in de geest van “kascheques, nu te gebruiken in wel 15 landen”. Het jaar daarvoor kon dat nog in 22 landen... en in Ierland maakte ik omstreeks 1990 vloekende en tierende toeristen mee die behalve kascheques geen betaalmiddelen hadden; ineens was het afgeschaft. Ik had er niks over gelezen! Thuisgekomen hoorde ik dezelfde ergernis van collega’s die in Frankrijk en Italië waren geweest.

Tegenwoordig kan je overal geld uit een flappentap halen. Veilig vind ik het niet om in een achterafstraatje in Praag (of Den Haag, Rotterdam etc.) geld te pinnen... Met een pasje dat nu per kwartaal een paar Euro kost (was dus ooit gratis).
En de rente was al heel gauw afgeschaft. Wil je rente dan moet je moeilijk zitten doen met overschrijvingen van en naar een spaarrekening. Gelukkig zijn er nu banken die de rente op de betaalrekening weer invoeren, maar zo makkelijk wissel je niet van bank, het is een heel gedoe. Tenzij je je banknummer zou kunnen behouden, net als een telefoonnummer.

En nu proberen ze het pinnen nog wat intensiever door onze strot te duwen, opdat de banken ons koopgedrag mooi kunnen analyseren en verhandelen. Veilig? Ammehoela. Bij Albert H. hebben ze trouwens weer wat verzonnen: bijna niemand gaat bij de “ hier alleen PIN” kassa betalen, dus nu hebben ze een “hier alleen kontant betalen” kassa verzonnen. Tijd om een andere grootgrutter te gaan bezoeken, lijkt me. Hoewel? Een paar dagen later was die kassa al weer “genormaliseerd”.

dinsdag 19 november 2013

De Neus

Nee, het gaat niet over bekende personen met die bijnaam:
Al eerder scheef ik over het gebruik van de neus, naar aanleiding van de fraude in de vleeshandel en het vertrouwen in de houdbaarheidsdatum.

Eigenlijk is het heel eenvoudig: Ga gewoon voor jezelf eens na in welke winkels het lekker ruikt. Als ik langs de slager loop, kan ik –al is het nog zo een goede slager- niet vinden dat er een lekkere geur naar buiten waait. Idem bij de viswinkel. De groentewinkel en de bakker vind ik doorgaans aangenaam. Ook bevalt de geur in een sigarenzaak me wel. En een boekwinkel. En van die speciaalzaak met koffie en thee. De geur van het stemlokaal in de basisschool vind ik leuk. De penetrante wierookgeur in winkeltjes met Indaase spullen, ervaar ik meestal als viezig en bedompt, onaangenamer dan de slager. Bij de geur in een kroeg heb ik twijfel: de geur van verschaald bier vind ik niet lekker, maar het gegeven dat ik er een mooi vers glas kan verkrijgen lokt me toch naar binnen. Liever zit ik buiten op een terras.

Aan een gekookt ei kan je beter niet ruiken. Sommige lekker smakende kaas, zoals Tynjetaler, heeft een vage mestgeur. Kooklucht van spruitjes en bloemkool vinden de meeste mensen een beetje viezig, maar ik vind het niet heel erg onaangenaam.

Vreemd is dat als vlees en vis gebakken zijn de meeste mensen dat wel een lekkere geur vinden. Eigenlijk vindt men bijna alle gebakken produkten lekker: friet, hamburgers, bamihappen, vissticks, frikadellen, groentespies, wat er ook in mag zitten: gebakken ruikt het allemaal aantrekkelijk. Vandaar dat er misschien zoveel gebakken lucht wordt verkocht!

maandag 11 november 2013

Die Cisca toch!

Gisteren was Cisca op de TV. U weet misschien: de roemruchte hoofdredactrice van tijdschrift “Opzij”. O wat was ze verontwaardigd over de tegenstrijdige boodschappen aan 65+ ers. Enerzijds moeten die langer doorwerken; anderzijds moeten ze plaats maken voor jongeren.
Zelf wilde ze graag doorwerken en dat deed ze ook, en was blij van bepaalde zaken verlost te zijn; ze noemde “functioneringsgesprekken” en nog wat zaken die je de bezigheid met je echte belangstelling belemmeren.

Maar ik was nogal verbaasd over haar houding; ze praatte net alsof het verboden is om na je 65-ste door te werken als je daar zin in hebt. Ze noemde een aantal bejaarde doorwerkers. Ze vertelde ook dat bekenden na haar 65-ste vroegen “of ze nu lekker aan het genieten was”. Nu het gekke: ze antwoordde “dat het wel even wennen was”. Moet ik nu echt geloven dat die behoorlijk assertieve dame zo iets gezegd zou hebben? Het lijkt me waarschijnlijker dat ze gezegd heeft “Ik ga zo lang ik het kan doen lekker door met mijn hobby”.

Ze bepleitte vooral dat doorwerken erg gezond was voor de geest. En daar gaat ze volgens mij de fout in. Sommige mensen met levendige geest willen misschien doorwerken. Ik vermoed dat mensen die doorwerken dat argument altijd hanteren als smoes voor hun doorwerken. Ik ben bang dat ze dermate vergroeid zijn met hun werk dat er voor hen daarbuiten niks mee bestaat. Ik zie dat als een gebrek aan fantasie. Ik ken dat wel; mensen die na hun 65-ste ineens in een zwart gat vallen als ze niet meer werken. Vooral als ze dertig jaar bij dezelfde baas hebben gezeten. Maar waarom zou dat voor iedereen gelden?
En daarbij vallen de fysieke voordelen van doorwerken ook nogal tegen als je straatmaker, metselaar  of opperman in de bouw bent. Of wat voor lichamelijk zwaar beroep je ook hebt. Misschien was Cisca dat als vrouw even ontschoten.

Ik heb nooit een hekel gehad aan mijn werk, maar er gaat wel veel te veel van mijn vrije tijd in zitten. Er is namelijk zo ongelooflijk veel meer op de wereld te beleven dan alleen de werkkring. Daar heb je dan als gepensioneerde eindelijk wat meer tijd voor. Blijf je liever werken? Volgens mij is dat absoluut niet verboden. Maar zit niet te drammen dat wat voor jezelf geldt, ook op anderen van toepassing is.

Eigenlijk begreep ik niet waarom ze zich niet druk maakte over echt belangrijke zaken, zoals bijvoorbeeld het onrecht dat vrouwen die hetzelfde werk doen als mannen nog steeds veel slechter betaald krijgen. Of het “glazen plafond”. Misschien wordt het tijd dat ze met pensioen gaat...

vrijdag 8 november 2013

Elektrische auto’s #3

Maar zie:
Ik schreef op 2 oktober 2013 al over de veiligheid van elektrische auto’s (zie Elektrische auto’s #2)  en tot mijn verrassing word ik op mijn wenken voorzien van informatie; ik neem wat delen over uit een artikeltje dd 08 november 2013:

<quote>

En weer vliegt een Tesla Model S in de fik: koers daalt.
Voor de derde keer in twee maanden is een elektrische Tesla model S auto in brand gevlogen bij een incident op de openbare weg. Beleggers zijn er niet blij mee.

Incidenten die vragen oproepen over de veiligheid van elektrische auto’s liggen daarbij erg gevoelig. Afgelopen woensdag is voor de derde keer in twee maanden een Tesla Model S in brand gevlogen bij een ongeluk, zo meldt onder meer The New York Times.

De Tesla S raakte een losse trekhaak die op het wegdek lag. Daarbij werden de batterijen beschadigd en ontstond er brand. De eigenaar van de auto kon de wagen wel veilig tot stilstand brengen en bleef ongedeerd.

Brandende Tesla: Een vergelijkbaar incident vond plaats op 1 oktober in de Verenigde Staten en in Mexico vloog een Tesla S op 18 oktober in brand toen de bestuurder tegen een muur botste.

Ligging batterijen: Veiligheidsexperts wijzen er tegenover de NYT op dat het batterijpakket van de Tesla S relatief laag boven de weg hangt. Er zit wel een metalen plaat ter bescherming omheen, maar wellicht biedt die geen optimale bescherming tegen objecten die op de weg rondslingeren.

<unquote>

Haha! Wat een maffe opmerking “beleggers zijn er niet blij mee”! Nou, de bestuurders zijn dat vast ook niet! Hoe zou het met de garantie zitten? Zouden die piloten nog wel in zo een auto durven stappen?

Een losse trekhaak op de weg is ook wel weer eigenaardig, maar zo zie je maar dat je van alles kan overkomen. In elk geval weten we nu wat er gebeurt als de accus sluiting krijgen.

Nu maar afwachten tot er iemand met zo een auto in het water terecht komt. Gewoon rustig afwachten tot het kalf verdronken is, dan komen we vanzelf meer over de put te weten!

Overigens zie ik bij mij in de buurt al 4 parkeerplaatsen met laadpalen, maar ik zie er nooit een auto op aangesloten. Een conventionele auto zal er wel niet mogen staan. Zo kost het dus alleen maar parkeerruimte... lekker handig!

donderdag 7 november 2013

Rondom Dr. Kaviaar

Helaas kennen we allemaal de verhalen over slechte reparateurs van auto’s en elektronica: ik heb er zelf merkwaardige en voor de benadeelde klant nare voorbeelden van meegemaakt. Natuurlijk zijn er ook slechte dokters, kwaliteitsverschil lijkt me een menselijk verschijnsel. De jurist kan iemand prijzen als “primus inter pares” ofwel “de beste onder gelijken”. Ondanks dat er fouten worden gemaakt gaan we als klant niet uit van boos opzet; de meeste mensen doen gewetensvol en vakkundig hun werk. Immers, als hun werk niet deugt dan komen de klanten niet terug of krijgen ze er last mee. Wie kent niet de tegeltjes spreuk “Bent u tevreden, zegt het anderen, Hebt u klachten, zegt het ons”?

BNR radio interview, 31 oktober. Een kenner vertelt dat de oudere generatie artsen aan het uitsterven is. Dat type arts, boven de 50, dat zich autoritair opstelde en het beter wist dan de patiënt. Nu is het allemaal veel beter. De patiënt heeft immers internet en weet daardoor alles beter dan de dokter. “Mondiger” noemen we dat. Ik vraag me af waarom iemand die internet heeft nog naar de dokter gaat!

Jaja. Het werd gezegd door een letselschade expert. In een tijd dat aandeelhouders en verzekeraars bepalen welke behandeling je krijgt en welk middel ze vergoeden. Alle lof dus voor een dokter die op de TV vertelt dat hij een omweg bewandelt dan wel een administratieve smoes verzint om de patiënt te helpen... met als bijverschijnsel dat de steenrijke verzekeraar wordt getild. Nee, zo een dokter deugt niet!

De schade expert die zegt dat de dokter niet deugt: ik vind het maar een vreemde zaak. Vooral omdat het je gezondheid betreft: de meeste mensen vinden dat hun kostbaarste bezit. Kijk: als de radio gerepareerd moet worden dan gaan we naar een reparateur. Die maakt doorgaans niet mee dat de klant hem vertelt dat hij op internet heeft gevonden welke onderdeeltjes stuk zijn. Als de auto een probleempje vertoont gaan we ook naar een specialist.

Eventueel zou je met goed zoeken op internet een beetje kunnen uitvogelen wat er ongeveer aan de hand kan zijn, maar de meeste mensen laten het werk aan de vakman over. Die heeft er, net als de dokter, voor geleerd en heeft ervaring. Het menselijk lichaam is heel wat ingewikkelder dan een radio of auto. Als we als “mondige” klant niet eens de radio kunnen repareren, hoe zou je dat dan wel met je lichaam kunnen, en het dan beter weten dan de dokter?

Dat de kwaliteit van garages, radiozaken en dokters beter zal worden als verzekeraars en juristen hun werk gaan controleren: dat lijkt me de meest onzinnige gedachte die ik in tijden heb gehad! Ik verwacht dat alle controle uit die hoek er toe zal leiden dat men bij twijfel de patiënt niet zal behandelen omdat er wel eens iets mis zou kunnen gaan! Controle moet door onafhankelijke vakgenoten gebeuren. Het is waarschijnlijk zinvol om dokters een soort jaarlijkse APK keuring te laten ondergaan, maar dat vind ik van meer beroepsgroepen.

Ik vind dat men zal moeten aanvaarden dat er aan het leven een einde komt, net als een radio of auto op zeker moment “op” zijn. Het is onmogelijk om ieders leven tegen elke prijs tot in der eeuwigheid te rekken. Een dokter zal het einde moeten voorzien en de behandeling bespreken; dus zeker niet een verzekeraar! En in mijn geval zeker ook zonder bemoeienis van die moderne vorm van priester / dominee / humanist die tegenwoordig “ethicus” wordt genoemd.

Ter zijde nog wat: de betekenis van het begrip “mondig” ofwel “meerderjarig; in staat voor zichzelf op te komen” is volgens mij al enige tijd gedevalueerd tot “een grote bek hebben”.

dinsdag 5 november 2013

Milieu geschiedenis

Heel, heel lang geleden leefde er eens... O nee dat is wat anders... Jaren geleden kende ik een gezin dat een auto had. Een Volvo stationcar. Zo een auto waarin mensen achterin heel veel spullen kunnen meenemen en dan met de kinderen een dagje vanuit de randstad naar de Veluwe rijden om daar lekker in de natuur te gaan fietsen. Zo een auto met op de grill heel stoer het symbool voor “mannetje” met het merk in de cirkel.

Achter op die auto zat een grote ronde sticker met de tekst die ongeveer luidde: “wij behandelen de wereld alsof we er nog eentje in onze achterzak hebben”.
Ik vond die tekst erg eerlijk; maar toch zou ik die sticker niet op mijn auto geplakt hebben, zeker niet als het zo een grote auto was. Ik zou dat tamelijk hypocriet vinden.

De gebruikers van de auto waren hoog opgeleide mensen, werkzaam in de psychologie. Juist omdat ze zo hoog opgeleid waren begreep ik die sticker niet echt. Ik vermoed dat een van de kinderen het ding er op had geplakt en de ouders er verder niet bij hadden nagedacht. Zelf zou ik zo een sticker op een fiets hebben geplakt.

Kijk, als mensen van wie ik verwacht dat ze hun hersens goed gebruiken de tegenstrijdigheid van sticker en model auto al niet in de gaten hadden, wat moeten we dan van de gewone burger verwachten... De sticker vertelt immers dat de automobilist best wel in de gaten heeft dat we de wereld aan het opsouperen zijn, maar dat hijzelf er toch even niks aan doet. En wat ook heel raar is: ik heb die mensen nooit gevraagd waarom die sticker er zat. In die tijd was het ook voor mij kennelijk een vriendelijke en onschuldig aandoende politiek correcte uiting.

“Rare jongens, die mensen” zoals Obelix heel, heel lang geleden zou zeggen.

zondag 3 november 2013

Rabobank

Klopt dat, is de Rabobank zijn imago kwijt? Ik heb de indruk dat dit voornamelijk wordt geroepen door bronnen die de Rabobank liever niet als concurrent hebben. Het beeld dat ik van die bank had was: “Het is een coöperatie en ontstaan als boerenleenbank; die staan met beide benen op de grond”.

Voor mij zijn banken en hun bankmensen niet erg verschillend. De banknamen zijn in de loop der tijd nietszeggende samenstellingen geworden: Rabo; Amro; ASN, SNS, Ing... De enige conclusie die ik in de tijd van de bankencrisis kon trekken was dat een bank die niet aan de staatsinfuus hoeft te hangen het kennelijk beter doet dan die anderen. Die bank had toen kennelijk de zaakjes goed voor elkaar. “Slimmere bankjongens dan bij die andere banken die gered moesten worden” dacht ik. En “Ze denken daar kennelijk ook over lange termijn zaken”.

En nu hebben ze gerommeld met de Libor rente, een rente die de gewone burger niks zegt en waarvan hij nog nooit had gehoord. “Heel erg, het heeft invloed op de hypotheekrente en leningen en zo” roepen de kenners die nu proberen het allemaal uit te leggen. Ik denk dat er niet één “Familie Doorsnee” burger iets heeft gemerkt van hypotheekproblemen.

Tot dusver lijkt de Rabobank niet echt last te gaan krijgen van die boete, ze hebben zo te lezen geld zat. Meer geld dan die infuusbanken die voorlopig nog wel een tijdje bezig zijn hun schuld aan de staat af te betalen. Ik hoop dat de burger daar niet al te zeer meer onder zal lijden.

Wat mij bijzonder interesseert: aan wie moet de Rabobank die 774.000.000 Euro betalen? Na een beetje zoeken vond ik het volgende berichtje:

<quote NRC 2013-10-29>
Rabobank betaalt het Nederlandse OM zeventig miljoen euro, de Britse toezichtautoriteit FCA 105 miljoen pond (bijna 123 miljoen euro), de Amerikaanse CFTC 475 miljoen dollar (345 miljoen euro) en de Amerikaanse justitie 325 miljoen dollar (236 miljoen euro).
<unquote>

Hoe zouden ze die bedragen hebben berekend? En wat zouden de ontvangers er mee doen? Dat lijken me niet direct banken. Het Nederlandse OM is toch geen bank? De Amerikaanse justitie toch ook niet? De Britse toezichtautoriteit misschien? Hoe kunnen die verlies geleden hebben? Of gaan die het netjes verdelen over de slachtoffers? Dat zou ik wel eens van een kenner willen horen.

vrijdag 1 november 2013

School

Ja hoor: het onderwijs moet beter! Er is taalachterstand en hoofdrekenen kunnen we ook niet meer. Kleinere klassen en beter geschoold personeel, dat moeten we hebben. Maar nu moeten alle kinderen met een “vlekje” samen met de “vlekkeloze” kinderen in dezelfde klas onderwijs krijgen. Nou: dat wordt dus niks.

De “gewone” kinderen, die school leuk vinden en graag wat willen leren, zullen gepest gaan worden door pesters die –mogelijk omdat ze de leerstof niet aan kunnen- een andere houding hebben. Dan zijn er ook de leerlingen die geen belangstelling hebben; die zullen zich gaan vervelen en de les verstoren met hinderlijk gedrag. Al zijn er maar drie klieren in een klas van 30, ze trekken zoveel aandacht dat de hele les er negatief door wordt beinvloed.

Het probleem is, dat de leerkracht de dwarsliggers en raddraaiers niet de school uit mag sturen. Het betekent ook dat de leerkracht geen tijd meer heeft voor de echte lesstof, maar bezig is met de pikorde in de klas te regelen. De goeden lijden dan onder de kwaden en het niveau zal dalen.

Ik was op de lagere en ook op de middelbare Dalton school. Daar werden de klassen ruwweg in drie groepen verdeeld: de makkelijk lerende kinderen, de kinderen die wat extra aandacht behoefden, en de kinderen die veel aandacht nodig hadden. Die aandacht had te maken met hun capaciteit om de stof in hun hoofd te krijgen, en niet met het oplossen van ruzies of hinderlijk dan wel asociaal gedrag! De tijd voor de extra aandacht werd gevonden door de makkelijke leerders extra werk te geven dat ze tijdens de les mochten maken. Of ze mochten alvast aan hun huiswerk beginnen.

Voor probleemkinderen waren er vroeger bijzondere scholen. Hele strenge voor de lastige kinderen –“Als je weer niet over gaat dan ga je naar de Tiemstra”- ; hele zorgzame voor de kinderen die andersoortige aandacht behoefden.
Ik heb alle begrip voor die Rotterdamse leraar die de raddraaiers de klas uit mieterde; dat leek heel wat opluchting en rust te geven voor de overige leerlingen. Ik denk dat die leraar wel ontslagen zal worden. Want tegenwoordig zijn de ouders de baas: die weten het namelijk beter. Ook als ze te stom zijn om voor de duvel te dansen, of beter: JUIST als ze te stom zijn om voor de duvel te dansen.

maandag 28 oktober 2013

Piet (Z/W)

Gisteren bij een verjaardag sprak ik een aantal mensen uit Suriname, en kwam het gesprek –je kan het niet vermijden- op Zwarte Piet. Ze vonden unaniem de hele discussie meer dan vreselijk belachelijk en beschouwden Gario als een aandachtbehoevende gek. Ze vonden dat Nederland al een hele tijd idioot gedrag vertoonde door al dit soort gezeur maar goed te vinden. Proberen om een kinderfeest te verpesten, hoe haal je het in je hoofd? In Suriname wordt Sinterklaas ook altijd met plezier gevierd! (Een tijd geleden waren er wel eens een paar zeurpieten, maar daar hebben ze snel een eind aan gemaakt)

Toen ik ongeveer 5 jaar was mocht ik voor een microfoon een Sinterklaasliedje zingen. Het was (zoals ik later van familie heb vernomen) tijdens een Sinterklaasviering van het rijwielherstellerskartel. Een oom had een fietsenwinkel en ik mocht met oom en tante, die kinderloos waren, mee. Mijn stem klonk heel raar door de luidsprekers, maar ik kreeg applaus en dat was erg leuk.

Vanaf dat ik kon schrijven heb ik klaasgedichten gemaakt, mijn vader gaf daarbij het stimulerende voorbeeld. Hij was al begin november bezig met kleine presentjes met een begeleidend gedicht om familieleden eens op vrolijke wijze de oren te wassen. Nu, daar deed ik graag aan mee en later voegde ook mijn jongere broer zich bij de klaasdichters.

Op latere leeftijd reed ik motor met zijspan en heb ik met vrouw en dochter, gedrieën als Piet verkleed, meegedaan aan een Sinterklaasoptocht, ik meen voor een buurt- of winkeliersvereniging. Leuk was het! En koud, met zo een dunne maillot! Nog dagen later kwam er zwarte schmink uit onze oren...

Ik ken het feest –net als de meeste Nederlanders- al vanaf heel jonge leeftijd. Ik kan me geen bangmakerij herinneren; alleen maar dat het een leuke tijd was, waarbij je je verheugde op de gezellige pakjesavond, en dat in de binnenstad de winkels prachtig versierde etalages hadden.

Nog nooit heb ik ook maar 1 seconde gedacht dat Piet een neger was. Echte negers zagen er immers totaal niet zo uit! Het voorkomen van de Sint was ook niet te vergelijken met dat van andere bisschoppen of kardinalen; Sint had voor mij dus ook niets met religie of een kerk te maken. Ook de klaasliedjes bevatten zo ver ik me kan herinneren geen religieuze toespelingen. Met slavernij had het al zeker niet te maken: Piet was de zeer gewaardeerde partner van de oude Sint, en het was helemaal niet gek dat er later nog wat meer Pieten bij kwamen. Dat kon ook haast niet anders met zoveel pakjes.

De Surinaamse Conclusie was, dat Gario dringend hulp nodig heeft, want hij heeft een aandachtsprobleem. En dat de Nederlanders moeten ophouden met mee te doen met dat soort gezemel over slavernij. En zo is het!

woensdag 23 oktober 2013

Info overkill

Sinds er microprocessoren en microcontrollers bestaan bestaat er bij productontwikkelaars de neiging om nodeloze funkties aan apparaten toe te voegen. Dat komt doordat deze componenten ruim zijn opgezet; waardoor technici de ongebruikte mogelijkheden toch willen benutten. Al geeft dat geen toegevoegde waarde aan het produkt waar ze in zitten.
Dat gaat dus gelijk op met de overheid die denkt veiligheid te bevorderen door alles van iedereen te weten, inclusief vingerafdrukken. De techniek maakt het immers mogelijk.

En zo gebeurt het, dat als van een auto een deur wordt geopend, er op een display getoond wordt welke deur open is. Als die deur dicht is, en de microschakelaar van de deur is versleten, zal die melding ook te zien zijn. Misschien gaat er wel een knipperende waarschuwing “STOP” oplichten, begeleid door een zoemertje. Terwijl er niks aan de hand is: de deur nogmaals ferm dichtdoen verhelpt de melding meestal. Doch de onrust van de bestuurder wordt wel gewekt. Al met al is dit nog  een onschuldige uitbreiding met nutteloze informatie. Maar tegenwoordig worden steeds meer apparaten ook op internet aangesloten.

Ik twijfel of ik mijn printer wel op internet wil aansluiten. Makkelijk (hoezo?). Draadloos. Een consequentie is dan wel dat de printer via internet door anderen te manipuleren is. Met name door de fabrikant. Laatst sprak ik met een vriend die in zijn bedrijf een printer met internetaansluiting heeft. Hij merkte op dat de printkwaliteit steeds slechter werd, terwijl een locale testafdruk nog steeds perfect was. Mijn vermoeden dat de leverancier op afstand de kwaliteit zou kunnen verminderen opdat er over aanschaf van een nieuwe wordt gedacht sprak hem wel aan.

Tegenwoordig worden steeds meer apparaten op internet aangesloten. Je televisie; je navigatieding; je verwarmingsinstallatie. Voor service verlenende bedrijven is dat erg handig: een klimaatinstallatie kan dmv inbellen op afstand ingesteld worden. Verkeersregel automaten evenzo. Maar ook zo een ingewikkelde installatie kan op die manier gemanipuleerd worden tot leveren van slechte prestaties, opdat de klant aan vervanging kan gaan denken. Als inbellen verandert in internet komen de hackers ook makkelijker in beeld.

Misschien ben ik een zwartkijker, maar voor mij hoeft dat internet niet zo dwangmatig overal op aangesloten te worden. Niet alle info geeft het gewenste resultaat. Zeker niet als de overheid er mee aan de haal gaat.

maandag 21 oktober 2013

Omroep bezuiniging

Na een dag van demonstreren lijkt het er op dat de bezuiniging van de omroep niet buitengewoon veel aandacht van de Nederlander heeft. Naar mijn idee terecht. Ik gebruik maar een kleine hoeveelheid van het aanbod op radio en TV, dus eigenlijk heb ik weinig recht van spreken, maar ik doe het -als belastingbetaler die bezorgd is over het besteden van zijn geld- lekker toch:

De meeste hinder ondervind ik van de reclame. Het is een staatsomroep, uit de belastinggelden betaald, dus asteblief geen reclame! Reclame is voor de commerciële omroep. Smoes is, dat er zonder reclame nog minder geld is voor goede programma’s. Nou, sluit dan maar een TV zender: met twee zenders zijn we volgens mij al ruimschoots voorzien.
De in principe commerciële programma’s kunnen rustig verhuizen naar commerciële zenders, ik denk onder meer aan “Boer zoekt Vrouw”, “Spoorloos”, “De wereld draait door”: ik vind ze allemaal zeer geschikt om aan een RTL of SBS te verpatsen.

De TV is uitgevonden om beeld over te dragen. Waarom is er dan zo weinig te zien? Praathoofdprogramma’s als P&W, Brandpunt, K&vdB, kunnen zonder probleem naar de radio verhuizen; de radio zal daarvoor dan wat onbenullige popmuziek moeten laten vallen. Met nadruk op onbenullig want daarvoor zijn er al ruim voldoende commerciële zenders. En om elk half uur te vernemen wat voor weer het is, aangevuld met het herhaalde nieuws, dat hoeft dan ook niet meer.

TV is om naar te kijken. Theater, cabaret, dans, natuur, architectuur, films, documentaires, schilder- en beeldhouwkunst, cultuur over de hele wereld, medische zaken: beeld genoeg te verzinnen. Maar  liever geen reisprogramma’s zoals Boudewijn Büch die deed: die ging telkens met zijn grote hoofd al zwammend voor een mooi vergezicht staan.
Ik vergeet bewust om sport te noemen. Het is wel allemaal beeldmateriaal maar daarbij ook voornamelijk commercieel dus stop de voetbal, de formule-I en de Tour des Pharmaciens maar bij Rupert Murdoch’s Fox.
Ook al die lollig gepresenteerde consumentenprogramma’s als “Kanniewaarzijn” kunnen naar de radio want behalve de schijtlollige presentatoren en het klapvee is er heel weinig aan te zien.

De commerciële radio is al ruimschoots in al zijn eenvormige thematiek aanwezig: Classic FM, Classic Rock; Classic Jazz; ze hebben voldoende aan één USB stick voor het complete dagprogramma dat elke dag wordt herhaald voor hun zorgvuldig geselecteerde doelgroepen. Opdat de commercials de juiste potentiële klant bereiken.
Radio is een oeroude maar zeker niet achterhaalde uitvinding die juist als niet-commercieel medium een podium kan zijn voor hedendaagse nog onbekende popgroepjes en hometapers; jonge klassiek geschoolde musici en componisten; en waarom zou het hoorspel niet herleven? Ook denk ik dat er heel wat vrijwilligers te vinden zullen zijn die graag een programma in elkaar draaien.

Het zal er allemaal niet van komen. Behalve dan die bezuiniging. Misschien in eerste instantie in mindere mate, maar wacht maar af. Die bezuiniging zal leiden tot verdere verschraling. Dat komt door die rare versnippering van de omroepgelden over al die omroepverenigingen / -zuilen. Jammer.

donderdag 17 oktober 2013

De Kerstman. Bah.

Nu de zo te zien eeuwig wordende discussie rondom de kleur van Piet (ook bekend als Pieterman) weer oplaait, heb ik toch weer het gevoel dat het vuur van die discussie wordt aangeblazen door de middenstand. Die wordt tamelijk moe van het gegeven dat er in Nederland vlak na elkaar twee cadeautjesfeesten zijn: je moet daardoor immers binnen de kortste keren na 5 december je etalages aanpassen. Opvoeren van het argument “racisme” lijkt een uitstekende manier om te proberen het Sinterklaasfeest om zeep te helpen.
Ik vermoed dat de Goede Sint toch zal blijven komen. Die laat zich echt niet uit het veld slaan door een stel politiek correcte zemelaars die op de vingers van één hand zijn te tellen. Nou ja, vooruit, misschien twee handen. Zouden die kwibussen wel kinderen hebben? Maar ja, als het ze lukt blijft kerstmis over. Nou, mooi is dat:

De kerstman, die moderne mislukte kloon van de goedheiligman, zie ik als een dwerg die therapie behoeft. Of bijscholing. Immers, als je vocabulaire slechts uit “Hohoho” bestaat dan zit er in mijn ogen een steekje los en heb je ze niet allemaal op een rijtje. De kerstman doet me daardoor ook sterk denken aan het liedje “Willempie” van André van Duin: dat liedje mocht niet van ouders die een kind met het syndroom van Down hebben. Ze vonden het beledigend voor mensen met die aandoening. Ik ervaar de kerstman ook als een belediging. Niet alleen door zijn stompzinnige gedrag, maar vooral omdat hij de ingetogen sfeer van het ooit intieme en rustige kerstfeest heeft verloederd met zijn herrie en commercie.
De Sint kan lezen in zijn grote boek, houdt van gedichten en liedjes en kan goed zijn woordje doen. Bij de cadeaus van Sint hoort dan ook een gedicht(je). Het zou me verbazen als die kersttrol kan lezen. Van gedichten houdt hij ook al niet.

Verder lijdt de kerstman aan ernstige obesitas. Een wel buitengewoon slecht voorbeeld voor de jeugd waarvan men sinds kort weet dat die steeds dikker wordt. Zijn postuur is in 1930 getekend voor een Coca-Cola reclame... logisch dus. Ik ga er maar van uit dat zijn rode neus niet door een alcoholverslaving is ontstaan.
De Goede Sint ziet er gezien zijn respectabele leeftijd doorgaans een stuk beter uit en hij rijdt ook nog paard in plaats van achterover te leunen in een slee.

De kerstslee wordt getrokken door acht rendieren, die ook nog kunnen vliegen. Volgens mij is de hondenkar in Nederland al lang verboden omdat het dierenmishandeling is. Ik vraag me af of de mishandeling van rendieren geen kwestie is die door Groen Links en de Partij voor de Dieren aangekaart moet worden. Ook het onmatig vreten tijdens de kerstdagen vergroot het dierenleed aanmerkelijk. Ineens moet iedereen als het even kan zo veel mogelijk konijnen, fazanten, reerug, kalkoen, wild zwijn en zo eten.
Bij het feest van Sint eten we voornamelijk banket en chokolade... en zijn paard krijgt een lekkere wortel.

Zijn kerstbomen trouwens ook niet hopeloos uit de tijd? Ik vind het telkens weer doodzonde als ik die bomenhandel zie, een hele boom kopen die je na een week of twee wegpleurt. Ik beschouw het als milieubelastende onzin. Maar eerlijk gezegd: zo een boom ruikt wel erg lekker, en als er echte kaarsjes in zitten is dat wel heel erg leuk voor kinderen. Die vijftien minuten echte kaarsen zijn voor kinderen veel leuker dan twee weken elektrische knipperlichtjes.

Ziezo. Ik zal blij zijn als de kerstdagen voorbij zijn, het is immers bijna onmogelijk om de kersthysterie te ontlopen. Met die rochelende stem van Chris Rea die -behalve met kerst- nooit thuis is. En ik zal blij zijn als het weer maart wordt. Dan zijn ook de resten van het oud-en-nieuw vuurwerk wel ongeveer weggespoeld door de regen.

O ja: Racisme. De kerstman is er een prachtig voorbeeld van. Hij is witter dan wit. Natuurlijk, de witte man is de enige die kadotjes mag en kan uitdelen, de gekleurde mens heeft daarvoor vanzelfsprekend geen tijd of geld. De witte kerstman heeft een slee met ACHT rendieren, terwijl twee of misschien vier al ruim voldoende zouden zijn. Het is gewoon een overdreven vet patserige slee. Het is hoog tijd voor een zwarte kerstman. Maar niet in zo een patserige slee, want dan wordt dat weer de bevestiging van een vooroordeel. Liefst een zwarte homosexuele joodse kerstman, want ik vermoed dat genoemde groepen zich al lang achtergesteld voelen. Of een kerstvrouw, bij voorkeur ook zwart. Het wordt tijd dat onze bekende juristen daar hun “licht” eens over laten schijnen bij dwdd!

dinsdag 15 oktober 2013

Leave the World beHHHind

Wat moest ik toch lachen om een reclame voor een auto!

Een zangeres herhaalt de tekst “Leave the world behind” en legt daarbij extreme nadruk op de letter “H” van behind; zodat die H bijna een diepe zucht lijkt te worden die nog voortgaat tijdens de i. Ik heb ontdekt dat de zangeres Luna heet. Ik hoop dat het geen knipoog is naar het Engelse “Luney” want ik vind die H wel erg aanstellerig klinken... Er worden wat grauwe beelden van een automobiel Volvo XC60 getoond. Ik zie geen uitzonderlijke verschillen met andere automobielen van die prijsklasse, dus zal het wel gaan om de emotie waarvan de reclamemakers hopen dat die van het filmpje uitgaat.

Ik denk niet dat ik dat model auto zou kopen. Als je met dat voertuig de wereld achter je zal gaan laten dan vrees ik dat er ontwerpfouten zitten in het besturingsmechanisme en, mogelijk nog erger, in de remmen. Niet echt de Volvo stijl, dat merk had altijd “veiligheid” als identiteit. Dacht ik.

Maar goed: ik heb helemaal geen zin om de wereld op die manier te verlaten. Er zijn goedkopere alternatieven! Of zou men met “The world” alleen maar de mensen bedoelen die nog niet zo een auto bezitten? In dat geval hoop ik voor Volvo dat de doelgroep dat ook zo begrijpt!

zaterdag 12 oktober 2013

Russische diplomaat

Even kort dan: hoe zou het komen dat Poetin de stomdronken vertegenwoordigers van zijn land niet per direct terugroept om ze te herplaatsen als burgemeester van Tschernobyl? Is dit een uitnodiging aan alle Russische diplomaten om lekker te doen waar ze zin in hebben, want ze zijn toch onschendbaar? Beschouwt Poetin het je in stomdronken toestand misdragen als een stuk onvervreemdbaar Russisch cultuurgoed dat gerespecteerd moet worden? Dat een stomdronken echtgenote vier auto’s aan gort kan rijden en er dan ongestraft mee weg kan komen, want ook onschendbaar, vind ik wel heel bijzonder vreemd.

In veel winkels is de klant koning, maar dan moet de klant zich ook wel enigszins koninklijk gedragen. Anders wordt de klant er heus uitgebonjourd.

Het lijkt me dat als diplomaten zich niet als zodanig kunnen gedragen deze zo snel mogelijk terug worden geroepen. Maar Poetin laat zijn vertegenwoordiger hier zitten en wil excuses van Nederland. Ik heb lang geleden erg gelachen om Chroestjof die bij de VN met zijn schoen op tafel sloeg, maar dat leek me een stukje theater. De Russen blijven een buitengewoon mysterieus volk.

vrijdag 11 oktober 2013

Proceskosten

Ik hoorde via de radio dat de advocaat van de moordenaar van Pim Fortuyn in beroep gaat omdat Volkert van der Graaf niet op proefverlof zou mogen. Nu zal dat proefverlof mij verder een zorg zijn, maar het bracht me weer eens op de gedachte: “Wie zou dat hele gedoe eigenlijk betalen?”. Juristen rekenen doorgaans geen misselijke uurtarieven; Volkert zal de bekende kikker zonder veren zijn, dus van hem hoeven we geen betalingen te verwachten.

De schade is groot. Afgezien van de immateriële schade van de moord die als aanval op de democratie beschouwd kan worden, waren er de nacht van de moord in Den Haag heel wat rellen en opstootjes, trams werden omgeleid, de politie maakte overuren die zeker betaald zullen zijn. Medische zorg voor het slachtoffer was tevergeefs, maar er hangt een prijskaart aan.
Dan zijn er de kosten van het beschermen en tijdelijk elders onderbrengen van andere mensen die Van der Graaf heten en geen familie zijn.
Al die kosten van het proces, de juristen, de rechtszaal, en niet te vergeten: kosten van de inmiddels 12 jaar opsluiting van Volkert: huisvesting, voeding, kleding, medische zorg en wat er verder bij komt kijken. Er wordt al over gespeculeerd dat als hij inderdaad op proefverlof mag, er door de staat voor beveiliging gezorgd moet worden! Net zoals Wilders tegen onverlaten beschermd wordt, maar dan als het ware andersom. En nu weer de kosten van een mogelijk hoger beroep.

Ik hoor politici zeggen “De maatschappij is nog niet klaar voor Volkert”. Ik herinner me ineens weer de vreemde opluchting toen er bekend werd dat de dader een autochtoon was. Er zouden dus gelukkig geen rassen- of interculturele rellen van gaan komen.

De maatschappij zal naar mijn idee nooit klaar zijn voor mensen als Volkert. Volkert komt vrij, maar de familie en vrienden van het slachtoffer hebben levenslang. Evenals de mensen, waaronder velen met een niet-Nederlandse achtergrond, die een sterke sympathie voelden – en nog steeds voelen - met het gedachtegoed van Pim Fortuyn.

Ik ben voor de rechtsstaat en democratie, maar ik ben verdomd benieuwd naar wat het hele gedoe rond deze moord heeft gekost. En ik ben nog veel benieuwder naar wie het (heeft) betaalt(d). Ik voel aan mijn water dat het hoe dan ook een stuk goedkoper had gekund. Bijvoorbeeld door Volkert een cel te laten delen met drie andere personen. Immers, in een ziekenhuis liggen de meeste patiënten ook met meerderen op 1 kamer. Ik gun een zieke meer privacy dan een moordenaar, vreemd hè? En wellicht kunnen er juristen in staatsdienst komen tegen een normaal salaris. Ik verzin maar wat voor de vuist weg.

Ik heb geen idee hoe en waar de kosten te achterhalen zijn. Dat is jammer, want ik verwacht dat de burger / maatschappij er wel voor zal opdraaien. Die zelfde "Maatschappij die nog niet klaar is voor Volkert". Ik ben benieuwd hoe het gaat aflopen.

donderdag 3 oktober 2013

Antwerpen

Lachen! In de haven van Antwerpen kunnen ze mensen gebruiken, men spreekt over 4000 arbeidsplaatsen. Maar voor werkloze Nederlanders die in Zeeuws-Vlaanderen wonen is werken in Antwerpen veels te moeilijk, de Europeesche Reegels verhinderen het werken over de grens, door lastige verschillen in belasting, kinderbijslag en zo meer. Zeggen ze.

Hoe zit het nu toch met dat Europa met die open grenzen? Waar ik woon zie ik regelmatig auto’s uit Estland, Polen, en recent ook uit Roemenië en Bulgarije, en het zijn echt geen auto’s met een Corps Diplomatique kenteken want die rijden hier ook meer dan genoeg! Verder krijg ik af en toe flyers in de brievenbus waarin niet-Nederlandse klussers zich aanbieden. Onderweg op de fiets werd ik al twee keer vanuit een busje aangesproken door Ierse aannemers die de mooie smoes hadden dat ze al bij mij in de straat werkten en ook mijn dakbedekking wel wilden vernieuwen. Kortom, creativiteit en assertiviteit in zoeken en vinden van werk te over bij de buitenlander.

Het lijkt me helemaal niet moeilijk om bij een Nederlands detacheringsbureau een kontrakt af te sluiten tegen Nederlandse voorwaarden, en dan bij de Belg aan het werk te gaan. Het bureau regelt de geldstroom verder wel. Zo te horen in het nieuws is er bij de Antwerpse haven voldoende kapitaal aanwezig, dus ik denk dat ze het niet gauw te duur zullen vinden.

De Zeeuws-Vlaamse Nederlander. Zou die niet creatief zijn? Of zou die er gewoon geen zin in hebben omdat hij in de WW best kan rondkomen? Ons bent immers zuunig... Ik denk dat het ook aan de weerzin tegen het moderne gedrocht Europa ligt. Zeeuws-Vlaanderen is immers al bijna België; lang geleden waren we ooit één land en in de tijd van de Benelux werden de zaken toch ook geregeld. Ik neem aan dat het niet aan onmin tussen de bevolkingsgroepen ligt.

Of zou er wat anders aan de hand zijn, namelijk stemmingmakerij door de overheidsgetrouwe media terwijl die 4000 banen er pas over twee jaar zijn? Stemmingmakerij in de geest van “Zie je wel, ze willen gewoon niet werken en gebruiken Europa als smoes”? We zullen zien.

woensdag 2 oktober 2013

Elektrische auto’s #2

Ik schreef al eerder over de prijs van elektrische auto’s, maar door een krantebericht over een ongeval kwam ik toch weer op de gedachte: “Hoe veilig zijn die auto’s nu eigenlijk?” Natuurlijk wil je geen ongeval krijgen, maar ongevallen gebeuren nu eenmaal en zijn echt niet altijd eigen schuld. Ik zocht naar veiligheid en vond dat er één model van Mitsubishi was getest, en dat model werd redelijk goed bevonden. Maar mijn vragen worden met die test niet beantwoord, namelijk: hoe veilig is het om met een boordspanning van minimaal 300 Volt of ook wel 600 volt een ongeval te krijgen? De gangbare spanning in “ouderwetse” personenauto’s is 12 Volt, en dat geldt ook voor de verlichting en de accessoires in een elektrische auto. De hoogspanning is voor de motor. Ik raad iedereen aan eens te zoeken naar:

www.swov.nl/rapport/R-2011-11.pdf

En dat eens goed door te lezen. Merk op: het rapport is slechts een verkenning. Het hele verhaal gaat voornamelijk over het gegeven dat het voertuig zo weinig geluid maakt dat voetgangers en slechtzienden er van schrikken; veel statistieken over de te verwachten verkoop; mijns inziens wel zeer optimistische grafieken over de actieradius; wat betreft de elektriciteit wordt terecht genoemd dat de monteurs nu ook aan veiligheid NEN3140 moeten voldoen. Ze moeten nu immers met hoogspanning werken en dat is een heel nieuw vak vergeleken met de verbrandingsmotor. Verder moeten de hoogspanningskabels een oranje kleur hebben. Over de traditionele zwarte bougiekabels wordt uiteraard niets vermeld, ondanks de "echte" hoogspanning van minimaal 7000 Volt. Maar daarvan schrik je voornamelijk, dodelijk is het zover bekend niet.

Het gaat mij om andere aspecten: ik ben verdraaid benieuwd naar wat er gebeurt als een elektrische auto te water raakt. Water, ook slootwater, is niet zo een geweldig goede geleider; de 12 Volt lampen van een ouderwetse auto zullen onder water wel blijven branden. Sterker: als je te water raakt is het een goed idee om het licht aan te doen: dan kan je makkelijker gevonden worden.
Maar eerlijk gezegd heb ik geen idee of dat licht aan doen met een moderne auto wel lukt: de verlichting zal wel bestuurd worden via de boordcomputer en die krijgt vermoedelijk de hik van water.

Bij een spanning van 300 tot 600 Volt zal er wel degelijk een niet te verwaarlozen stroom gaan lopen door dat slootwater. Kan dat kwaad voor de inzittenden, krijgen ze een schok of kramp of zo? Geen idee. Mogelijk zal het water ontleden waardoor knalgas gevormd wordt. Misschien niet voldoende om gevaar op te leveren, maar ik vermoed dat het niet is getest.

Wat gebeurt er bij een aanrijding als het accupakket inwendig sluiting krijgt? De test met de Mitsubishi werd bij 65 km/uur gedaan; ik neem uit argwaan maar aan dat de botsing in de voor de fabrikant gunstigste positie van het voertuig gebeurde. Ik neem aan een frontale botsing; de accus zitten meestal achterin. Voor mijn gevoel is genoemde snelheid niet erg hoog. Maar nogmaals; wat zal er bij inwendige sluiting gebeuren? Ontploft een accu, of een deel daarvan? Ontstaat er brand? Ik zou voor geen goud aanwezig willen zijn bij een geladen conventionele (lood/zwavelzuur) accu met inwendige sluiting, en ook bij een Lithium-ion accu ga ik liever een flink eind uit de weg.

Vraag is ook of het gevaar zal opleveren voor hulpdiensten. Zouden de hoogspanningskabels kunnen beschadigen bij takelen of manipuleren van een voertuig? Sluiting van de kabels van een accu die 20Kwh energie bevat kan voor de toeschouwer op veilige afstand heel boeiende taferelen opleveren. De onverhoopt ingesloten inzittenden zullen het minder waarderen. Ik ga er daarom maar van uit dat direct bij de aansluiting van de accu een zekering is opgenomen, maar weet het niet zeker. Zelfs een dergelijke zekering zal met enig vuurwerk zijn funktie verrichten. Mogelijk zal de hulp vertraging ondervinden omdat de helpers ook voor hun eigen veiligheid eerst technische informatie moeten opvragen...

Kortom: de kreet “Iedereen kan met een gerust hart in een elektrische auto stappen” zoals ik op een site vond, is taalkundig gezien wel correct. Maar als je na het instappen ook met die auto gaat rijden dan ben ik er nog niet zo zeker van!

Slaapmiddel

Recent hoorde ik van een bekende dat het spelen van een computerspelletje de hersenwerking meer stimuleert dan TV kijken. Nu, dat kon ik begrijpen: om een spelletje, al is het nog zo eenvoudig, te kunnen winnen moet je toch een beetje alert zijn. Voor een TV toestel kan je onderuit zakken, beeld en geluid over je heen laten komen en er langzaam bij indutten. Dat doen heel wat mensen, vooral diegenen die een drukke baan (of wat voor reden dan ook) hebben en even het verstand op nul willen zetten.

Mij lukt het in slaap vallen ook wel goed, behalve bij een bepaald soort programma. Vaak zit ik mee te kijken met mijn echtgenoot die na een drukke werkdag even niks wil denken. Meekijken vind ik meestal niet erg, maar er zijn dus programmas waarvan mijn tenen krom in mijn schoenen gaan staan. “Spoorloos”  bijvoorbeeld. Wat een prachtig verzinsel om de makers lekker de hele wereld over te laten reizen om een stel snotterende mensen die verder absoluut niets, maar dan ook echt helemaal niets te melden hebben, te vertonen. Vreemd genoeg (voor mij dan) zijn het soms zelfs rijpe dochters die hun moeder - die hen heeft verwaarloosd, afgestaan of verkocht – in de armen willen sluiten.

En ja hoor: er blijkt behoefte aan dit soort gedoe te zijn: “Vermist” is van het zelfde laken een pak: het voldoet ruimschoots aan de reislust van de makers, en aan de kennelijke meesnotterbehoefte van de kijkers. Ik wil mijn echtgenoot niet ergeren door een ander programma op te zetten, want dan wordt ze wakker... dus dan ga ik even wat anders doen. Bijvoorbeeld een blokje om lopen.

Maar als het zo doorgaat met die snotterprogrammas: “DNA onbekend”, “Het Familiediner”, in mindere mate “Boer zoekt vrouw” etc. dan loop ik de kans dat ik de hele nacht buitenshuis moet rondwandelen...

maandag 30 september 2013

Ons voedsel

Alweer voedselschandalen! Er blijkt onvoldoende controle te zijn op voedingsmiddelen. Het is gewoon ongelooflijk wat ze allemaal uitvreten!

In Ierland was ik enkele malen bij een B&B in een kleine plaats in Connemara. Connemara is een dun bevolkt gebied met veel kleine dorpjes. Van de B&B mevrouw hoorde ik dat de plaatselijke slager, die al meer dan 30 jaar zijn produkten in de buurt leverde, woedend was omdat hij ineens aan allerlei overheidsregels moest gaan voldoen. Dat kostte hem veel geld en de woede van deze ambachtsman gold vooral ook de gedachte dat hij zat te sjoemelen. “Al die 30 jaar is er nog nooit iemand gestorven door het eten van mijn waren!”.

Ik vind dat ook logisch: in een kleine gemeenschap kent iedereen elkaar en als je sjoemelt kan je maar beter verhuizen. Ik heb eens ergens gelezen dat als in de middeleeuwen een bakker met het brood rommelde (gips of zaagsel bijmengen of zo iets) de bakker als straf door de stad werd gevoerd met een bord om zijn nek. Op dat bord stond het vergrijp beschreven. Zo kon de hele stad de man zien, met als resultaat: de bakker keek wel heilig uit voordat hij weer rommelde, dus het doel van de straf werd bereikt; of de bakker verhuisde naar elders; of de klanten gingen naar een andere bakker. Conclusie: bij de kleine zelfstandige werkt sjoemelen niet.

Hoe anders is het bij de tegenwoordige grootschalige voedselindustrie! Juist door de grootschaligheid weet niemand weer wie aansprakelijk is. Ja, de directeur, maar die roept meteen “Dat alle processen haarfijn zijn vastgelegd en voldoen aan de hoogste eisen en richtlijnen van Europa... etc.” Voor de rest mag er niemand meekijken. Klokkenluiders worden effectief geloosd. Grote industriën hebben juristen die precies de truukjes weten van wat nog net door de beugel kan. Juist door de groot-industrie is de overheids controle noodzakelijk geworden. Sterker: ik denk dat de industrie de controle zelf heeft verzonnen om met de regels de kleine concurrent om zeep te helpen. Ik vind het vreemd dat de mensen alles wat groot is meer vertrouwen dan de kleintjes; dat heeft de voedselindustrie dan ook met slimme propaganda (doen alsof alle werk door gesteriliseerde verchroomde machines wordt gedaan) veroorzaakt.

Ik heb de indruk dat er de laatste jaren heel wat meer waardering is voor de ambachtsman. Ik hoop dat men diens produkt nog kan betalen, maar vrees van niet. Ik heb ook de indruk dat met de kritische programma’s op de TV de middeleeuwen weer een klein beetje terug zijn. Of het zal helpen betwijfel ik.

Zeden

Ik las in een Haags buurtkrantje een bericht over illegale woningverhuur en prostitutie. Wat blijkt: in Den Haag heeft de politie een afdeling “Commerciële zeden”. Nu was ik er van overtuigd dat er een zedenpolitie bestond dus was ik verbaasd en ook geamuseerd door de naam van die afdeling. Want ik vroeg me direct af: zou er ook een afdeling “Niet-commerciële zeden” bestaan? Die bijvoorbeeld achter de potloodventers aan gaat? Die venters hebben zo ver ik weet geen financieel belang bij hun uitingen. Ook de ontmoetingsplaatsen die door homoseksuelen worden bezocht gelden (weer voor zover ik weet) niet als plaats voor commerciële activiteiten.

Nog grappiger wordt het als je de betekenis van het woord “zeden” eens opzoekt: volgens de site encyclo is dat: “totaal aan handelingen en opvattingen die iedereen in een gemeenschap fatsoenlijk en goed vindt”. In dat licht bekeken kan de afdeling “Commerciële zeden” wel achter iedere winkelier aan gaan! Slagers met al dat enge blote vlees dat ze verkopen en zelfs in de etalage leggen en niet te vergeten hun leverworst uit het gezegde “Wie leverworst eet of een weduwvrouw trouwt...”; poeliers met uitgestalde blote kippen en konijnen, bakkers die het bruin bakken met stokbroden; groentewinkels met al die kisten vol pruimen, komkommers en winterpenen... de winkels van Christine LeDuc zijn er niets bij!

Wie o wie zou de naam van die afdeling hebben verzonnen? Die verdient een aanmoedigingsprijs om een carriëre als cabaretier op te bouwen!

donderdag 26 september 2013

De Toon!

Tja, dat hoor je tegenwoordig vaker: dat men klaagt over de toon van een debat, of over de toon waarop iemand een mening geeft. Jammer genoeg is mij niet duidelijk wat men precies met “de toon” – ook schriftelijk gebruikt - bedoelt.

Er is een uitdrukking “De toon maakt de muziek”: die houdt volgens mij in dat er veel mogelijkheden tot woordkeus zijn; sommige keuzes brengen de boodschap vriendelijker of juist assertiever over dan andere. Vermoedelijk bedoelt die uitdrukking eigenlijk dat wat “register” wordt genoemd. Voorbeeld: in een koffietent vol bouwvakkers zal men wellicht bij een onenigheid “Hou je kankerbek” kunnen vernemen. (U merkt, ik houd het mild; in Amsterdam zal je het niet horen want daar schelden ze niet met ziekten, zo vertelde een Amsterdamse mij). Die uitdrukking zal je in een gezelschap van astronomen vermoedelijk niet snel kunnen beluisteren. Die gebruiken een ander register. Of toon. Misschien zeggen die: “Kunt u alstublieft even uw mond houden”.

Maar nog steeds begrijp ik het gezeur over de toon niet. Je leest het in webdiscussies, je hoort het bij politici. De manier of toon waarop je iets zegt, vertelt iets over je: klank en uitspraak vertellen wat over je achtergrond: Twentse tongval, Gooise R, Leids gebrauw; laten horen of je een rotbui hebt of juist een goed humeur hebt, enzovoort. Als iemand zegt: “Vanavond haal ik babi pangan bij de Chinees, lekker makkelijk” dan kan die dat uitschreeuwen als die de pest in heeft, mompelen als die doodmoe is; het op zijn Brabants dan wel Gronings uitspreken, maar de inhoud blijft “vanavond lekker makkelijk babi pangan”

Ik ga er van uit dat de inhoud van een mededeling het enige belangrijke is. Dat wordt waarschijnlijk veroorzaakt doordat ik uit de techniek kom. Je kan tegen een kapotte auto of TV in alle toonaarden vloeken en tieren zoveel je wilt, maar je zal iets aan de inhoud moeten sleutelen om ze weer tot leven te brengen. En voorzichtig werken. Misschien krijg je dan zelfs vuile handen!

Zouden politici over de toon zeuren - of juist de toon zetten - om de aandacht van de inhoud af te leiden? Het lijkt er wel op. Als je op internet sommige reacties op het nieuws leest dan is het zelden inhoudelijk. Er wordt naar de toon geluisterd. Wilders, Pechtold, Buma, ach, al die gasten met training in retoriek en begeleiding door spindokters maken er gebruik van. En de Nederlander stinkt er in. De enige hedendaagse politicus die ik tot nu toe als naturel ervaar is Emile Roemer. Misschien word ik toch op buitengewoon slimme wijze misleid...

maandag 23 september 2013

Papiergeld

<quote: het parool 14 sept 2013>
Uit onderzoek blijkt dat Amsterdammers onvoldoende gebruikmaken van de ondergrondse papierbakken. Een derde van al het restafval bestaat nog altijd uit papier.
En dat is echt zonde, zegt een woordvoerder van stadsdeel Noord. 'Want papier levert geld op, maar alleen als het apart wordt opgehaald.'
<unquote>

Wel verdorie, das waar ook: papier levert geld op! Maar voor wie eigenlijk? We betalen al een soort belasting om het afhalen van huisvuil te bekostigen. Nu moeten we het ook nog scheiden om de gemeente een extra voordeeltje te gunnen.

Ineens moest ik aan mijn ouders denken. Ze woonden 4-hoog in een flat. Het is ongeveer 1958.
Net als veel andere buurtbewoners bewaarden ze het groenteafval, zoals aardappelschillen, want die werden afgehaald door de schillenboer. Het was waardevol afval dat als veevoer werd gebruikt.
Oude kranten werden afgehaald door padvinders: die leverden het papier in bij een lompenhandelaar en kregen daar geld voor. Ik geloof 6 cent per kilo. Veel papier werd daarom bewaard.
Op lagere scholen was schoolmelk: de flessendoppen werden verzameld in een grote container want dat materiaal bracht geld op. Afhankelijk van het soort school ging het naar de missie of naar een goed doel.
Ook kwam er af en toe een oud-ijzer boer door de straat. Ook oud ijzer (en andere metalen zoals koper en lood) was (en is!) geld waard.

Het overige afval ging in de zware metalen vuilnisbak, die eigenlijk asbak werd genoemd. Er ging voornamelijk as uit de kolenkachel in. Veel ander afval was er niet: bijna geen enkel produkt was in plastic verpakt; melk kwam in flessen of werd los verkocht als je een kan meebracht. Dranken in blikjes zag je ook niet.

Wat ik vermoed: mensen zullen het helemaal niet erg vinden om afval te scheiden als ze zouden weten dat iemand er geld voor zou krijgen. Na afloop van het Haagsche parkpop kunnen jongeren helpen de rommel in het Zuiderpark op te ruimen: elke volle zak levert een tegoedbon op.

Als de Amsterdammers betaald zouden worden voor het oud papier zullen ze vast ook wel aan het verzamelen gaan. Als kinderen wat zakgeld kunnen verdienen met inleveren van blikjes zullen ze die vast wel gaan verzamelen: op het strand verzamelen kinderen al weggegooide flesjes om statiegeld te kunnen innen.

Ik heb het volgende idee om Nederland schoner te maken: laat de gemeente gewoon betalen voor het scheiden van afval. Dat kan bekostigd worden uit de al betaalde belasting, die gebaseerd zal zijn op ongescheiden afval. Wedden dat het helpt?

vrijdag 20 september 2013

Kamp’s lulkoek

Vanmorgen op BNR een kort interview met de minister van economische zaken. Henk Kamp dus. Hij had een bijzonder fraaie verklaring waarom het zo slecht ging met het vertrouwen van de burger. Hij vertelde dat dit komt omdat de huizenprijzen in het verleden altijd stegen, waardoor de mensen vroeger hun huis met winst konden verkopen. Die winst werd dan verzilverd, en zo werd iedereen rijker. Hoe haalt deze economische mesjoggene fruitcake het in zijn hoofd?

Je kan aan deze redenering merken dat de man uit Twente komt: de Wierdense revue had ooit een conference waarin het volgende gesprekje voorkomt: “Wat is die benzine toch duur hè Graats?” antwoord: “Valt wel mee Dika, ik tank toch altied veur een tientie”. Het was humor in de stijl van Herman Finkers, maar heer Kamp heeft het kennelijk als diepe waarheid beschouwd.

Want ten eerste: als je het huis had verkocht en de winst was verzilverd dan moest je toch weer ergens wonen. Wat bleek: alle huizen waren duurder geworden dus de winst ging gewoon weer teniet door het duurdere nieuwe huis. Verzilveren kon alleen als je een goedkoper huis kocht, of als je emigreerde naar een land waar de gulden veel meer waard was, bijvoorbeeld Hongarije.
Ten tweede: de huizenprijzen zakten in de jaren 80 ook, niks nieuws onder de zon dus; het was een goede tijd om te kopen. Dat is nu misschien ook het geval, hoewel de banken veel terughoudender zijn en je dus net als vroeger een redelijk percentage eigen geld moet hebben. Dat hebben de mensen niet meer!

Die louche VVD-er wil dus niet erkennen (of hij is er inderdaad gewoon te stom voor) dat de banken veel te hoge hypotheken verstrekten aan mensen die maar een klein ongelukje, zoals werkloosheid, hoefden te hebben om niet meer aan de verplichtingen te kunnen voldoen.
Verder was de werkloosheidsuitkering vroeger veel beter (hoger en langduriger), zodat er een financieel vangnet was en je daardoor die periode beter kon  overbruggen. De WW voorziening is met medewerking van diezelfde VVD uitgekleed, zodat de gevolgen nu veel eerder merkbaar worden.

Als dit type econoom vroeger bij de belastingdienst werkte kan ik me levendig voorstellen dat de staatsschuld zo is opgelopen. Marijnissen, met wie Kamp in de klas heeft gezeten, heeft tijdens de les waarschijnlijk beter opgelet. Vreemd, dat als het er op aan komt, men toch liever op de partij van Kamp stemt. Het leven is vol raadsels.

dinsdag 17 september 2013

Koningdag

Het is vandaag de alom bekende derde dinsdag. Den Haag is al bijna ontoegankelijk geworden door allerlei werkzaamheden aan bruggen, wegen en rioleringen, en gelet op de afzettingen in verband met de veiligheid van de gouden koets kan je vandaag vermoedelijk beter niet naar die verder best aardige stad gaan. Alleen een voetganger kan zich nog met behulp van de ellebogen een weg banen.

Stel je voor dat er massaal waxinelichten gegooid gaan worden! Die zijn bijna overal in de stad voor een prikje te koop, dus als je de impuls krijgt, dan kan je hoe dan ook terecht bij vestigingen van Blokker, Xenos, Kruidvat, AH, Trekpleister enzovoort. Misschien wordt er wel gefouilleerd op waxinelichtjes, het kan zomaar met die verscherpte handhaving! Wie weet zijn de lichtjes al preventief uit de schappen verwijderd, dat zou me niks verbazen.

Stel je voor dat het een Dolle Dinsdag gaat worden. 5 september 1944 was een teleurstelling: men verwachtte spoedige bevrijding maar die kwam zoals bekend pas in 1945. Gelukkig is de gemiddelde Nederlander al ruimschoots voorbereid op de komende teleurstelling. Bevrijding van de huidige regering zit er voorlopig niet in. Dus erg dol zal het waarschijnlijk niet worden.

Maar wat ik wilde zeggen: ondanks dat Willem Alexander koning is geworden “bij de gratie gods” (op God kan je kennelijk  niet vertrouwen, anders had die een ander voorgedragen. Maar ja, Gods wegen zijn ondoorgrondelijk dus er zou een hoger plan achter kunnen zitten.) vertik ik het om Maxima “koningin” te noemen.
Terloopse opmerking: zou de vorige zin te lang zijn?

Emma, Wilhelmina, Juliana, Beatrix: die waren koningin, en hun echtgenoten waren prins. En de prins zat niet naast haar tijdens de troonrede. Maxima is voor mij dus een prinses. Al heeft de koning nog zo vaak in haar gezeten, het blijft een prinses. Al zou ze tien keer zo slim als de koning zijn, prinses is ze. Al zou ze de mooiste vrouw op aarde zijn: prinses blijft ze. Ik heb gezegd. How. Ugh. Basta!

zondag 15 september 2013

Houdbaarheidsdatum

Zembla meldde onlangs dat er met de houdbaarheidsdatum van vlees wordt gesjoemeld, met goedkeuring van Europa. Diepgevroren vlees wordt ontdooid, van slechte plekken ontdaan en weer verpakt met een nieuwe datum. Ik was nogal verbaasd, maar zonder meer gegevens te hebben is het lastig oordelen. Bij welke temperatuur wordt het diepgevroren vlees bewaard? Allerlei organisch materiaal zoals sperma kan diepgevroren erg lang goed blijven. Ook ligt de helft van de Nederlandse bevolking niet in het ziekbed door sjoemelen met die data.
Misschien is het allemaal wat overdreven; in Zweden kan men blikjes verrotte vis kopen: dat vinden de Zweden een lekkernij, terwijl het een uur in de wind stinkt. (Ik spreek niet uit eigen ervaring.)

Die hele houdbaarheid gegevens vind ik nogal raar. Bier, het is te zeggen: goed bier, blijft gewoonlijk drinkbaar, de smaak van tripel evolueert soms naar die van een sherry-achtige drank, je moet er van houden maar je wordt er niet ziek van.
Kaas kan, mits goed bewaard, ook rustig ouder worden en lekker blijven smaken. Wijn, ik trap een wijdopen deur in, uiteraard ook.

Het vervelende van die datum vind ik dat mensen er op gaan vertrouwen. Het kan immers heel goed voorkomen dat er tijdens de productie van eetbare waar een foutje wordt gemaakt waardoor het product lang voor de datum op de verpakking bedorven is. Als je niet je neus gebruikt maar alleen naar het etiket kijkt dan kan dat je nog lelijk opbreken.
Een ander aspect is dat de voedselindustrie ruime veiligheidsmarges gaat inbouwen, zodat de meeste producten veel langer goed blijven dan de datum aangeeft. een pakje boter, gedateerd 15 september 2013, is gegarandeerd op 16 september nog gewoon te gebruiken. En op 16 oktober is er waarschijnlijk ook nog niks aan de hand. Zo worden er nodeloos veel nog goed bruikbare producten vernietigd, want na de datum mogen ze niet meer verkocht worden.
Deze producten kan je aan de voedselbank geven, maar daar zit voor de gever weer een risico aan: mensen die iets veel te lang bewaren en dan gaan klagen dat ze ziek zijn geworden.
Het zal duidelijk zijn: ik gebruik liever mijn neus.

Maar van andere, niet-eetbare zaken zeg ik soms “Dat ze over de datum zijn”. Een voorbeeld: Paul de Leeuw. De Rolling Stones. Het kwartiertje met de minister-president. Enfin, u weet vast nog wel interessante aanvullingen.

woensdag 11 september 2013

Gezondheidsbelangen.

Alweer dat gezeur over roken: uit de volkskrant van 9 juli 2013:

<quote>
Van Rijn wil een poging wagen het rookverbod nu juridisch waterdicht te regelen voor de hele horeca. Zoals afgesproken in de Europese Unie wordt de gezondheidsschade van het meeroken het uitgangspunt voor de nieuwe wet. 'Daarmee worden de gezondheidsbelangen van zowel de horecawerknemers als -bezoekers gewaarborgd', aldus het ministerie
Tegelijk heeft het kabinet echter de hulp bij het stoppen met roken geschrapt uit de basisverzekering tegen ziektekosten.
<unquote>

Ik rook niet, maar ik wordt strontziek van dit soort betutteling. Als ik in de horeca wil werken en ik ga accoord met het gegeven dat in die zaak gerookt wordt, dan is dat mijn verantwoording. Het stoort mij ook zelden als mensen in mijn omgeving roken; sommige sigarengeur vind ik onaangenaam. Een voormalige collega rookte pijp, en ik snoof met welbehagen de houtig-zoetige geur van zijn pas aangestoken tabak op.
Ik geloof er geen ene moer van dat de kroegen tegenwoordig hun omzet krijgen van al die niet-rokers die jarenlang naar de sfeer van die gezellige kroeg snakten en - hoera! - nu ineens wel binnen komen omdat de lucht daar tegenwoordig zo heerlijk schoon is.

En O, O, wat is de staat toch begaan met onze gezondheid:

Ik mag in winkels wel blootgesteld worden aan kunstmatige geurstoffen zoals nep-broodgeur en vieze benauwende wierookgeuren.
Ik mag me in een horecazaak ook een leverkwaal zuipen. Sommigen kunnen door alcohol agressief worden en zo de werknemers en klanten benadelen door hen een blauw oog te bezorgen.
Ik mag me wel in megafriteswinkels een aanzienlijke obesitas vreten.
Ziektekostenverzekeringen zijn geprivatiseerd, dus nu gaan in plaats van de dokters de aandeelhouders over mijn gezondheid.
Ik mag genetisch gemanipuleerd voedsel kopen zonder dat ik weet dat het gemanipuleerd is.
Schiphol gaan ze echt niet verplaatsen naar een stuk Nederland waar het vliegverkeer minder hinder voor de omwonenden geeft.
Ik mag me wel regelmatig ergeren (en dat schijnt erg slecht voor de gezondheid te zijn) als er weer honderden miljoenen overheidsgeld verspild worden aan prestigeprojecten zoals voetbalstadions of cultuurpaleizen terwijl de bestaande gebouwen nog prima bruikbaar zijn. Recent: het gedoe over nieuwe megalomane schaatspaleizen.
Ik mag wel meebetalen aan het herstel van alle in het weekend op het sportveld gebroken poten en verstuikte enkels.
De bokssport, waarbij de deelnemers hun hersens laten beschadigen, is in Nederland nog steeds niet verboden. Ik wil niet meebetalen aan de gevolgen van dat soort hersenbeschadiging.
Dezelfde beschadiging kan een voetballer oplopen bij geven van een kopbal. Van mij mag de overheid de spelregels aanpassen en de kopbal verbieden.
Klap op de vuurpijl: Als beroepsmilitair zal ik ermee moeten instemmen dat ik overhoop geschoten kan worden. Hoe zou dat in de arbowet geregeld zijn?

Let nu goed op! ik wil helemaal niet dat de staat zich met bovenstaand beknopt lijstje gaat bemoeien. Ik wil dat de overheid zich (net zoals met die andere zaken) ook niet meer met roken bemoeit en de horeca ondernemers vrij laat in hun bedrijfsvoering. De overheid zou zich toch terugtrekken?

Zeer recent: de discussie rond het gegeven dat mensen uit de “Bible belt” (en sommige anthroposofen) hun kinderen niet willen laten inenten. Ja hoor: nu het om religie gaat vindt men ineens dat de overheid zich niet met de gevolgen daarvan mag bemoeien. Ineens is volgens onder anderen Pechtold “voorlichting” veel belangrijker. Ook de SP heeft dat standpunt.

Inderdaad, daar gaat het om. Voorlichting.
Ik weet dat roken niet gezond is, maar het is een genotmiddel en ik gun mensen graag hun genot. Ook in een kroeg, als het kan. Dat is mijn eigen verantwoording, en bij eventuele kanker hoef ik alleen maar pijnbestrijding en evt euthanasie. En ik wil best rekening houden met anderen.
Ik weet dat het teveel drinken van alcoholische dranken niet gezond is, maar ik geniet er graag van, en de gevolgen zijn mijn eigen verantwoordelijkheid.

Ik weet dat men vertelt dat een motorhelm dragen minder hersenletsel tot gevolg heeft na een ongeval, maar ik wil helemaal geen helm dragen. En ik wil daarvoor ook niet bekeurd worden. Ik wil mijn haar in de wind laten wapperen. Als me wat overkomt hoef je me ook niet te reanimeren.
Ter zijde: een motorhelm weegt al gauw 800 gram, of bij een val je nekwervels dat extra gewicht kunnen verdragen lijkt me de vraag. Ik wil ook niet verder leven als hoofd op een onbruikbaar geworden lichaam!
Als bezorgde ouders hun kindjes met een kikke helmpje op leren fietsen, ach, laat ze maar. Toch zie ik bij die helmpjesdragers (de helm past over het algemeen totaal niet of zit verkeerd) geen kniebeschermers.

Ik word schijtziek van het bemoeizuchtige truttige overheidsgezemel. Laat de overheid wat belangrijkers doen. Witteboorden fraude onder handen nemen bijvoorbeeld. En onderzoeken waarom overheidsprojecten gigantisch uit de hand lopen, zoals de HSL, de Betuwelijn, de Fyra, de Amsterdamse metrotunnel die in water gegraven moest worden, het geld dat de - zogenaamd zelfstandige - overzeesche gebiedsdeelen kosten en vooral ook: wat Europa kost. En de gevolgen van die vermaledijde privatisering van openbaar vervoer en gezondheidszorg. En dat wanproduct, de OV-shitkaart. Of kan ze dat geen reet verdommen omdat de burger toch wel betaalt?

Ter zijde nog wat:

<wikipedia juli 2013>
Naar de gevaren van roken wordt veel onderzoek gedaan, maar doordat veel resultaten niet in dezelfde richting wijzen en tegenstrijdig zijn met elkaar is het niet duidelijk hoe schadelijk passief roken werkelijk is.
<unwikipedia>

In het dunbevolkte Ierland wordt het plaatselijke rookverbod gecontroleerd door politie die uit een ander dorp, minstens 30 kilometer verderop, komt want als het een dorpsgenoot is van de kroegbezoekers zal men de plaatselijke agent het leven wel zuur maken. Zouden we dat in Nederlandse dorpen ook gaan krijgen? Gaat een agent uit Roggel de kroegen in Odiliapeel controleren? Heeft de politie niks belangrijkers te doen? Maar ach ja, natuurlijk: het is makkelijk te controleren en dus makkelijk cashen.

maandag 9 september 2013

Radio 4

Als ik de radio aan heb, dan staat die nogal eens afgestemd op Radio 4. Vroeger, eigenlijk nog maar een paar jaar geleden, was daar nogal eens iets bijzonders te horen: heel oude, of juist heel nieuwe, of zeldzame muziek. Ook wel klassieke muziek uit andere culturen. Vaak zat er voor mij wel wat interessants bij. Ik dacht dat die programmering de bedoeling was.

Ik begin het vermoeden te krijgen dat de omroep (alweer) bezig is te proberen deze zender stiekem om zeep helpen. Omstreeks oktober 2005 werd er ook al een balletje opgegooid om Radio 4 te wijzigen in een popzender voor allochtone jongeren. Net alsof daar toen nog niet in was voorzien. Het lijkt wel of ze het nu op een andere manier proberen: Hoe langer hoe meer wordt de muziek verdrongen door allerhande zwatelaars.
De truuk lijkt te zijn de zender dermate stomvervelend te maken dat er op den duur geen enkele liefhebber van klassiek meer naar luistert. Dat wordt dan ineens door peilingen bevestigd, en is dan de aanleiding om de boel op te doeken.

’s-Ochtends alleen fragmenten van delen van concerten. Aria’s uit overbekende opera’s maar niet de complete opera. Ik hoor nooit een opera die na 1900 is geschreven, zoals Blauwbaards Burcht van Bela Bartok. Of de Offrandes: liederen van Edgar Varèse. Verder fragmenten en delen van verzoekjes. Nu luister ik weer naar het eerste deel van de 5e van Beethoven. Nee, die kenden we nog niet...

Tegen de middag een spelletje om een muziekstuk te raden. Tot mijn vreugde kwam daar vaak een mannetje doorheen dat de "Bronx Cheer" ofwel razzberry liet horen. In het Nederlands is er geen woord voor dat geluid dat je maakt door het puntje van je tong tussen je lippen te steken en dan te blazen. Dat mannetje had beter een slogan kunnen roepen, bijvoorbeeld “Ik wil muziek!!”. Inderdaad, oplazeren met die spelletjes!

In het middagprogramma ook weer besprekingen van vele opnamen van hetzelfde concert, gepresenteerd door iemand die de volgens hem beste opname laat horen. Nou, wat ik mooi vind maak ik liever zelf uit, en daarbij wil ik het complete werk horen.

Verder is er af en toe een zo te horen hoogbejaarde man die een soort muziekschool voor kinderen presenteert. Daarbij legt hij uit (ik noem maar wat) dat een stuk in D mineur een andere sfeer heeft dan een stuk in G mineur. Allerlei anthroposofisch aandoend geneuzel.
Welaan: ik heb ooit het lied “Bist du bei Mir” van de heilige mastodont JS Bach op piano begeleid, en om er wat meer van te weten ging ik zoeken: dat lied blijkt naar allerlei toonsoorten getransponeerd te zijn en ook de begeleiding is op allerlei manieren bewerkt. Dat lijkt niemand te deren, maar wellicht draait de gekwelde Bach zich om in zijn graf.
Die arme kinderen zijn ondertussen allang afgehaakt en zullen hun frustratie hopelijk niet gaan botvieren op het glaswerk van een bushalte.

Soms wordt de luisteraar door omroep Max uitgenodigd om muziek met een bijzonder instrument te noemen. Dat heb ik enkele malen gedaan, maar er komt geen reactie op. Ik raad de lezer aan om eens te googelen naar Michel Deneuve: hij speelt virtuoos Cristal. Een in de jaren 50 ontworpen instrument, zonder elektriciteit(!), met een prachtige klank.

Helaas moet ik constateren dat Radio 4 voor mij steeds minder interessant wordt. Het Belgische Klara vind ik beter maar ik ontvang het jammer genoeg slecht. Ik probeer internet radio maar weer eens, ondanks dat het nogal eens wegvalt. Radio Swiss Classic. Ik ben benieuwd.

vrijdag 6 september 2013

Recentelijk BNR.

Wat vind ik dat toch een lelijk woord, dat recentelijk. Vanmorgen hoorde ik het weer op BNR gebruiken door een mevrouw die dat misschien wel geleerd vond klinken. Wat is er mis met “recent”?
Ik vind dat er veel lelijke woorden zijn: bijvoorbeeld het woord “troepen” als het wordt gebruikt als synoniem voor “soldaten”. “Er zijn duizend troepen naar Frankrijk gestuurd” Ik denk dan: “Hoe groot zouden die troepen zijn? Elke troep 10 man?” Maar erger vind ik dat het woord “troepen” verdoezelt dat het gewone mensen zijn, die vermoedelijk de dood tegemoet zien. Als er vijf soldaten sneuvelen spreekt men voor zo ver ik weet ook niet van “Vijf gesneuvelde troepen”.

Een raar woord vind ik onder andere “Bidmoment”. Nee, dat is niet het moment waarop een goed katholiek een schietgebedje prevelt, maar het moment waarop we een offerte gaan maken. Het is een vreemd grote-bedrijven engelswoord.

Taal en taalgebruik zijn voortdurend aan allerlei invloeden onderhevig. Het BNR vroege ochtendprogramma werd nog niet zo lang geleden gepresenteerd door Humberto Tan. Ik vond de klank van zijn stem, zijn taalgebruik en zijn stijl van telefonisch interviewen prettig.

Humberto werkt nu elders en BNR heeft hem vervangen door een man die last heeft van een opvallend soort stotteren. Misschien is het geen stotteren, maar het uiten van stopwoordjes om wat bedenktijd vol te kletsen. Inhoudelijk kloppen de gesprekken wel, maar tijdens een gesprek zegt hij voortdurend “en-en-en; of-of-of; enhet-enhet-enhet; om-om-om” en zo voort. Ik vind het erg storend. Te meer daar de klank van zijn stem zo merkwaardig geknepen is. Het lijkt net of hij eigenlijk heel erg nodig naar de WC moet, maar uit beleefdheid knijpt hij af om het gesprek netjes af te kunnen ronden. Ik vermoed toch dat dit de natuurlijke klank van zijn stem is.

Ik ga er van uit dat BNR bewust gekozen heeft voor deze presentator. Wellicht praten jonge dynamische zakenmensen ook zo. Tot nu toe heb ik echter niet gemerkt dat de ondervraagden een dergelijke eigenschap hebben. Ook zijn collegae praten zonder die ruis. Ik vind dat een presentator die interviews afneemt ook een voorbeeldfunktie heeft, maar dat zal wel een heel ouderwetse gedachte zijn.

In elk geval valt er voor mij nog genoeg te lachen!

dinsdag 3 september 2013

Syrië nieuws.

Even kort:
in het nieuws zie ik voortdurend de berichten van de westerse nieuwsbronnen: Amerika, Engeland enzovoort. Gaan we er wel heen, of niet, en wat doen de grote jongens, en doen we dan ook mee, we zijn niet meer het beste vriendje van Amerika nu we zo op defensie bezuinigen, ach, u heeft het ook allemaal wel meegekregen.

Wat mij nu interesseert: wat hebben de media uit het (midden)oosten te melden? In onze eigen objectieve nieuwskanalen horen we daar helemaal niets over. Ik krijg de indruk dat hier een westerse propaganda wordt gevoerd om ons weer eens klaar te stomen om aan een oorlog te beginnen; er is al een VVD-er die alvast staat te trappelen van ongeduld.

Zouden ze in het oosten echt niks te melden hebben en het voor hun burgers verzwijgen? Ik spreek jammer genoeg geen Turks en ook geen Arabische taal, want ik zou heel graag willen weten hoe buurland Turkije het Syrische gebeuren in het nieuws presenteert. Ook zou ik graag weten wat de mening in de “Arabische wereld” is.

Kan iemand me een link sturen naar liefst Engelstalige info, of zijn er mensen die eerder genoemde talen wel spreken en die me kunnen en willen bijpraten? Als ik sites zoek met “Turks nieuws” dan word ik ook niet wijzer... die sites zijn dan ook Nederlandstalig. Er zijn vrij veel hufterige Nederlandse reacties  op de berichten daar. Dat zoek ik dus niet.

vrijdag 30 augustus 2013

Snel betalen!

In Leiden begint het experiment: betalen met je smartphone. De drie grote banken willen dat maar al te graag door de strot van de winkelier duwen, en ja hoor, er zijn 1000 consumenten die graag willen meewerken aan dit technische “nieuwtje”. Het betalen zou nu zo makkelijk en snel zijn, je zou niets anders meer willen. En “kijk eens hoe goed ik met moderne media kan omgaan!” roept oma. En veilig dat het is, beter beveiligd dan Fort Knox!

Ik doe regelmatig inkopen in supermarkt en andere winkels, en betaal gewoon cash. Het cash betalen duurt naar schatting maximaal 20 seconden, inclusief eventueel zoeken naar een extra muntje. Soms zijn er mensen voor me, die betalen met een pinpasje. Piep, hè verdorie, hij doet het niet, nog eens proberen, sorry, ik neem mijn andere pasje wel, zoek zoek zoek onderin damestasje, hè waar heb ik hem nu, o toch in het zijvakje, en eindelijk wordt er betaald. De minuut is allang overschreden.
Ik geef toe dat ik ook wel eens met Pin betaal, maar het duurt ook echt ongeveer 20 seconden inclusief pasje pakken en weer goed opbergen.

Mededeling: wegens een storing is het niet mogelijk te pinnen. Wat doen we: andere winkel, of naar de flappentap?
En nu dan per mobiele telefoon, en voor lage bedragen zelfs zonder toetsen van je Pincode. Wat is daar nu handig aan? 4 cijfertjes toetsen duurt anderhalve seconde. Ik moet daarvoor een bijzondere en vrij kostbare telefoon aanschaffen, die ik dan ook altijd bij me moet hebben. Verder gaat dat systeem natuurlijk gehackt worden. Voor je het weet blijk je gewoon met een open portemonnee geld rond te strooien.
De snelheid interesseert niemand een bal: bij de plaatselijke AH worden de paden regelmatig geblokkeerd door groepen mensen die druk in gesprek zijn; kleine kinderen met winkelmandjes op wieltjes spelen ondertussen; veel haast om  bij de kassa 5 seconden te winnen straalt er niet van af.

Waar gaat het nu om? Winkeliers vinden het uiteraard prettig om weinig cash in huis te hebben. Dan is de winkel minder gevoelig voor diefstal. Zo een geldwagen zal ook wel het nodige kosten. Maar dat berekenen ze heus wel door aan de klanten. Voor de klant is het helemaal niet veiliger. Als ik met een portemonnee waarin 20 Euri zitten wordt overvallen ben ik 20 Euri lichter. Als ze mijn Pin pas jatten kunnen ze tot 1000 Euri per dag opnemen. En als hij geskimd is, nog veel meer, tenminste als er veel meer op mijn betaalrekening zou staan.

Banken willen liefst alles elektronisch regelen. Dan zijn ze van dat onhandige cash geld af. Dat is echter maar een argument om de tweede agenda te verdoezelen, want veel interessanter is voor de bank: alles van je betalings- en koopgedrag weten. Dat is eersteklas handelswaar! Hee: vanmiddag 2 keer bij de Gamma geweest; bij Café Het Stoepje gezeten; Bij AH betaald; benzine getankt bij Q8; enz. Ga je dat met je telefoon doen, dan weten ze ook nog de route die je die dag hebt  gevolgd. Je wordt eventueel “beloond” met gepersonaliseerde SMS reclames op je telefoon. Fijne service toch? Natuurlijk willen de banken al uw kleingeld ook liever zoveel mogelijk op hun eigen rekening houden, dat was bij de invoer van pinnen ook al hun bedoeling.

Dus maken ze de winkeliers bang voor overvallen, en ze maken cash geld duurder: de winkelier moet betalen voor een rolletje munten. Voor het Pin apparaat moet de winkelier ook betalen. Voor de klant is pinnen gratis, maar dat is een wassen neus: de kosten van muntgeld en pinnen worden natuurlijk gewoon doorberekend in de prijs van de artikelen.

Zo lang de Nederlandse Bank gewoon geld laat drukken, blijf ik het gebruiken! En in winkels die uitsluitend Pin accepteren kom ik dan maar niet.