Geïntegreerde melkoplossing

Daar stond ik wel even van te kijken! Een espresso-apparaat met geïntegreerde melkoplossing! Geen idee wat dat inhoudt, maar het klinkt wel heel gewichtig. Wat een techniek zal daar achter zitten! Ik bedoel maar: ik kreeg de indruk dat er al jaren een ernstig melkprobleem -of misschien zelfs een melkuitdaging!- was en dat het probleem nu na veel research en zwoegen eindelijk is opgelost. En die oplossing is daarbij meteen geïntegreerd! Ik heb geen idee waarmee het geïntegreerd is, maar ik ben dan ook niet zo een geweldige espresso of cappucino liefhebber. Ik heb wel eens van poedermelk gehoord, die moet je in de koffie oplossen, maar poedermelk gebruik ik na de eerste keer nooit meer. Er zal toch geen poedermelkoplossing in de cappucino geïntegreerd worden?

Ik ben trouwens benieuwd of het apparaat ook is voorzien van een geïntegreerde suikeroplossing, ik bedoel maar, als de technici toch zo lekker bezig zijn... hoewel ik me kan voorstellen dat ze die optie voor de nieuwe generatie vernieuwde koffiesystemen bewaren, anders hebben we volgend jaar niks nieuws meer om te kopen. Wat me trouwens ook erg handig lijkt is een geïntegreerde koffiebonenmaler. Maar het aller- allerhandigste lijkt me een geïntegreerde apparaatschoonmaker!

Gelukkig, het is maar reclame: de volgende reclame ging over “De ultieme scheerervaring”. Nu heb ik al heel wat jaren baardgroei, en gedurende de jaren dat ik me met een mesje schoor heb ik allerlei merken mesjes gebruikt. Een ultieme scheerervaring kan ik me niet herinneren, dus moet ik wel het verkeerde fabrikaat gebruikt hebben! Overigens vind ik scheren een tijdverspilling, zodat ik vele jaren een baard heb gehad: die hoef je alleen maar af en toe bij te knippen. Dat met die mesjes kan ik nu goed gaan maken. Maar ik ben tamelijk gemakzuchtig en laat het daarom voorlopig maar zo, mijn elektrieke apparaatje doet het nog best goed. Als het stuk is zal ik eens zien wat ik doe.

Ineens besef ik dat die reclame vermoedelijk voor vrouwen is bedoeld: het is nu toch die vervloekte verplichte kerstkadootjestijd en de dames kopen dan natuurlijk die Ultieme Ervaring voor hun geliefde. Ultiem klinkt immers enigszins als -en rijmt ook- op Intiem. Mooier nog: een Ultieme Scheerervaring cadeau geven als wraak voor de door die geliefde man gekochte Verleidelijke Lingerie die ze de volgende dag meteen zal willen ruilen.

Eugene Roorda kan verheugd zijn: mij inspireren sommige reclames tot het schrijven van dit soort stukjes. Maar of dat er nu de bedoeling van was, daarover kan hij vast meer vertellen.

Ik stop er voor deze maand of liever: dit jaar maar mee, denk ik. Hoewel? Je weet het maar nooit.
Iedere lezer wens ik toch alvast een goed 2014!

Voorkom gedoe...

Advertentie van het ministerie van BiZa in wijkweekblad, getiteld: “Heeft de gemeente de juiste gegevens van U?” Dat moet je dan controleren op mijnoverheid.nl met gebruik van DigId en ik heb daar dus eens naar gekeken.
Zoals ik vermoedde zit daar een levensgrote adder onder het gras! Om je gegevens te mogen zien moet je eerst met de gebruikersvoorwaarden instemmen: als je dat doet, dan verplicht je jezelf om regelmatig de mailbox die je bij de overheid krijgt in te kijken; je ontvangt dan geen schriftelijke berichten meer van ze.

Gelukkig: heb je geen internet, dan kan je naar het gemeentehuis gaan.
Ik vermoed dat zal blijken dat er aldaar maar 1 loket is, alleen in februari geopend op maandagochtend van half negen tot negen uur, waarvoor je dan een afspraak moet plannen met gebruik van een digitale planner, maar dat is nu eenmaal mijn morbide fantasie die me dat ingeeft. De service zal ongetwijfeld uitstekend zijn, wellicht vergelijkbaar met die van een ziektekostenverzekeraar.

Op de site “voorkomgedoe.nl” kan je nog wat extra aspecten vinden ivm het doorgeven van het juiste woonadres en gezinssamenstelling. Onder het motto “Nederland Digitaliseert”.

Kortom: bij instemming ga je dus akkoord met het gegeven dat de overheid je dan verplicht om een computer te hebben; inclusief een internetaansluiting. Zou je voor de kosten daarvan een compensatie krijgen in de te betalen belasting? Of een toeslag als je in de bijstand zit? En let op: je moet vooral niet in een ziekenhuis terecht komen waar je geen internet toegang bij je bed hebt. En hopelijk geen pols breken. En hopelijk geen reuma oplopen. En vooral ook niet dementeren, want anders kan je dat controleren van de overheidsberichten nog wel eens vergeten. En ook de Nederlandse taal beheersen, dus vooral niet bij de ca. 1 miljoen ongeletterden horen, en zelfs voor redelijk geletterden blinken overheidsberichten doorgaans niet uit door hun begrijpelijkheid. Er zijn mensen die al moeite hebben met aanzetten van de radio, laat staan dat ze een PC kunnen gebruiken... De lezer kan vast nog wel wat meer belemmeringen verzinnen.

Nu weet ik wel dat de overheid toch al alles van me weet, maar naar mijn gevoel gaan overheid en software niet echt goed samen. Alleen al vanwege de kans op hacken en eventuele illegale handel in gegevens ben ik er huiverig voor. Hoewel het vermoedelijk een zinloze exercitie is, wacht ik nog maar even met digitaliseren.

Loekie (Au / Pb)

Vanmorgen hoorde ik op BNR een column van de reclameman Eugene Roorda. Hij vond het verkiezen van een Gouden dan wel Loden Loekie maar niks, want de genomineerde reclames waren allemaal goed en deskundig gemaakt en voldeden aan de criteria van een goede reclame. Het programma vond hij dus nergens op slaan. Foei! Het publiek zou wel even bepalen of een reclame goed was: dat kan het publiek niet, want het heeft een soort reptielenbrein dat alleen reclamemensen kunnen doorgronden en manipuleren.
Ik vind dat programma ook niks omdat ik daardoor wederom word geconfronteerd met die BN-ers en die reclamemeuk. Gelukkig zitten er knoppen aan mijn toestel. Vandaar dat ik een eerder schrijfsel hier maar herhaal:

Ik heb er een keer aan mee willen doen, het uitkiezen van de leukste reclameboodschap op de TV. Maar het begon steeds meer te voelen alsof ik op een voetbalveld vol hondedrollen liep, zorgvuldig oppassend dat ik niet in een drol stapte, met als opdracht: zoek de drol die het minste stinkt. Of juist die het meeste stinkt als het de Loden Loekie betreft.

Is TV reclame niet hopeloos uit de tijd? Als je een produkt of dienst zoekt wordt je op internet en in het wijkblaadje toch overspoeld met informatie? Ik beschouw TV reclame als ernstige programmavervuiling. Ik denk ook dat bedrijven er hun geld hopeloos mee verspillen. Ik kan me bijvoorbeeld niet voorstellen dat er in Nederland ook maar 1 korreltje of druppeltje wasmiddel minder wordt verkocht als men er geen reclame meer voor zou maken.
Ook werkt reclame twee kanten op: er zijn reclames die maken dat ik een produkt niet zal kopen. Bijvoorbeeld een telefonieprodukt waar de naar mijn smaak ongelooflijk truttige Ali B in voorkomt. Ik onthoud dan wel die Ali, maar niet de naam van het produkt. Zelfs niet wat de mooie eigenschappen van het produkt zijn! Dat lijkt me dus geen goede reclame. Dat zal echter volgens eerder genoemde Eugene Roorda de preciese bedoeling van de makers zijn. Die willen het produkt misschien alleen verkopen aan fans van Ali.

Er is nu zelfs een tentoonstelling waarin je BN-ers in de reclame kunt gaan bezichtigen. Er wordt uitgebreid radioreclame voor gemaakt. Hoe masochistisch moet je zijn om die tentoonstelling te gaan bezoeken? Mogelijk is het alleen interessant voor reclamemensen.

Zeker de met overheidsgeld betaalde zenders moeten naar mijn smaak reclameloos zijn. Waarvoor hebben we anders de commerciële zenders? En inderdaad: opzouten met die Loekie!

Nelson

Een paar jaar geleden was ik in Londen en zag ik onder meer het graf van Nelson. Hij was een beroemd admiraal en het verhaal gaat dat toen hij op zee stierf, zijn lichaam ter conservering in een vat rum is gedaan. Immers, de thuisreis zou nog enkele weken duren en voor een staatsbegrafenis moest het lichaam nog wel in enigszins toonbare staat verkeren. Nelson was ook bij het Engelse volk zeer populair.

Zou dat de reden zijn waarom de ouders van de onlangs overleden Nelson Mandela hem die achternaam als voornaam hebben gegeven? Indien ja, dan heeft het hem wel degelijk geholpen om populair te worden.
Zelfs de strijd tegen apartheid lijkt een beetje op een voortzetting van het gedrag van de admiraal: die logeerde ooit met zijn maîtresse bij de homoseksuele man Beckford, en in 1800 keek men daar toch wel heel vreemd tegenaan. (zie verder Wikipedia)

Ik vraag me af of het hele commerciële circus wat nu rondom Mandela ontstaat wel door de overledene gewaardeerd zou worden. Ik heb ook het gevoel dat de effecten van de regering van het ANC door hem niet met blijdschap zijn waargenomen.

Wat me erg stoort zijn de krokodillentranen van salonsocialist Wim Kok, Ed van Thijn en consorten die nu bij bossen in de media verschijnen. Ik heb het gevoel dat de programma’s rondom het overlijden al minstens tien jaar op de plank lagen... Ook vraag ik me af of er niet een enorm risico is verbonden aan de aanwezigheid van al die staatshoofden bij de uitvaart. Het is de ideale gelegenheid voor een bijzonder effectieve aanslag! Gekken genoeg op de wereld, helaas.

Godslastering

<quote van website SP dd 6 december 2013>

De Eerste Kamer heeft dinsdag ingestemd met het schrappen van artikel 147, het verbod op smalende godslastering, uit het Wetboek van Strafrecht. Jan de Wit, samen met D66-er Gerard Schouw initiatiefnemer van deze wet, reageert verheugd: ‘Het artikel leidde tot ongelijke behandeling, omdat ongelovigen zich hier niet op konden beroepen. De artikelen die iedereen in gelijke mate bescherming bieden tegen discriminatie, belediging, en haat zaaien, blijven gewoon bestaan. Het schrappen van dit artikel 147 is een juiste stap, het leidt tot meer duidelijkheid over de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting.’

<unquote>

Ik weet niet of ik het eens moet zijn met dat schrappen. Mijn eerste gedachte was “hè hè, eindelijk zijn we van die onzin af”. Maar ik vermoed dat er nu wel een discussie is afgerond over wat nu eigenlijk het woord “smalend” betekent (= Blijk geven van minachting). Je mocht dus vroeger wel God lasteren, als het maar niet smalend was. Zou dat wel mogelijk geweest zijn?

Bescherming tegen discriminatie blijft gelukkig bestaan, omdat de aanhangers van welke religie dan ook, de niet-gelovigen of anders-gelovigen discrimineren. Er zullen nu misschien wel heel wat gelovigen voor de rechter gedaagd gaan worden.

Ik vraag me af wat er nu aan duidelijkheid over de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting is gewonnen, behalve dan dat God is verdwenen. Zijn de grenzen nu kleiner of groter geworden? In elk geval was het oude artikel niet duidelijk over welke God het ging, terwijl er heel wat zijn. Ik vraag me ook af of het afleggen van een eed nu nog wel geldig is met uitspreken van de formule “Zo waarlijk helpe mij God almachtig”. We zullen zien.

Iets is in elk geval zeker: in de rechtszaal zal het niet voorkomen dat welke God dan ook als getuige zal komen opdraven.

Telefoontap

Moeten we nu echt geloven dat de stroom op een cruciaal moment uitviel zodat het telefoongesprek van Teeven met Van Rey net niet werd opgenomen? Kom nou toch, we zijn geen kleuters meer. Smoezen als “De brug was open” en “Ik had een lekke band” of “De wekker deed het niet” kennen we onderhand wel.

Hoe vaak heeft u tijdens uw hele leven meegemaakt dat de stroom uitviel? En toen het gebeurde, was dat dan uw eigen schuld, bijvoorbeeld omdat u een nieuw schakelaartje aan een schemerlampje heeft gemaakt en helaas toch verkeerd aangesloten? Of was er brand in een transformatorhuisje waardoor de stroom in de hele wijk uitviel? Dat laatste heb ik één keer meegemaakt. En ook een keer stroomuitval op mijn werk. De eerste keer duurde het een paar uur voor de stroom weer beschikbaar was. Op het werk startte het noodaggregaat zodat we na een paar minuten weer verder konden werken.

Telefooncentrales hebben allemaal een noodstroomvoorziening die een onderbreking van vele uren kan overbruggen (ik meen zelfs 24 uur, maar ben daar niet zeker van), dus daaraan kan het niet liggen. Verder heeft een aftapsysteem natuurlijk ook een noodstroomvoorziening, anders ben je wel erg dom bezig of is het door een buitengewoon onnadenkend persoon ontworpen.

Nee, na de ooit per ongeluk zoekgeraakte filmrolletjes heb ik het wel gehad. Als ik als kind met dergelijke flauwe “Ik kan er heus echt niks aan doen” verhalen was aangekomen had ik een maand of nog langer geen zakgeld gekregen. Ik ben dan ook geen staatssecretaris geworden. De opvoeders hebben me die carrière door de neus geboord...