Helaas moest ik een persoonlijke OV-Chipkaart beëindigen omdat de eigenaar van die kaart is overleden. Er stond nog een vrij groot bedrag op die kaart, dat willen de erven natuurlijk wel terug hebben. Nou, dat is fijn hoor. Ze hebben het wanprodukt echt heel ingewikkeld gemaakt! Betalen kan je overal, dat hebben ze toch zo ongelooflijk ontzettend makkelijk gemaakt, maar als je wat terug wilt hebben dan blijk je ineens te communiceren met een oester.
Gelukkig kan ik redelijk omgaan met internet, dus ik ga eerst maar eens op de OV-Chipsite kijken. Wat blijkt? Je moet alvorens je het geld kan terugvragen eerst zelf de produkten van de OV-Chipkaart verwijderen. Lekker handig hè? In dit geval was het een kortingsabonnement en reizen op saldo van NS. Ik bel NS en het is geregeld, de produkten zijn gestopt.
Omdat alles tegenwoordig elektronisch en supersnel gaat, en ik die dag toch in de buurt van het station was (ik woon in een grote stad met veel voorzieningen), ga ik er even langs om de boel af te handelen. Reactie aan het loket: “Oh, het is pas twee uur geleden doorgegeven; u kunt beter een dag of twee wachten want er zijn allerlei administratieve handelingen aan verbonden; u krijgt er schriftelijk bericht over” “U moet dan een produkt ophalen bijvoorbeeld bij de AH automaat, dan wordt het produkt verwijderd” (lekker duidelijk hè?) “Waarom staat er dan niet in koeienletters op de site vermeld dat je twee dagen moet wachten???” Dat weet de loketjuf natuurlijk ook niet. Na ongeveer 10 dagen wachten, u raadt het al: geen bericht.
Weer twee dagen later sta ik aan het andere loket van hetzelfde NS station. “U kunt dit niet aan het loket regelen; u moet een speciaal formulier invullen en met de chipkaart er op geplakt naar het OV-Chip kantoor zenden.” “O, dan ben ik dus meteen het bewijsmateriaal kwijt, mooi is dat!” “Nee hoor, ik maak een uitdraai van de kaartinhoud, dat is uw bewijs, en hier heeft u een formulier”. Voor de zekerheid probeer ik op de gok bij de AH een produkt op te halen met die chipkaart, maar er is niks om op te halen. Ondertussen nog steeds geen bericht van NS.
Ik ga maar eens met NS bellen. “Ja hoor, de produkten zijn gestopt; heeft u geen e-mail ontvangen?” Nee, geen e-mail en ook geen snailmail brief. De eigenaar van die kaart had ook geen mailadres, dus “e-mail onmogelijk” hadden ze wel kunnen weten. “Als het om een overlijden gaat kunt u gewoon met dat speciale formulier de chipkaart verzenden hoor, niks aan de hand, u krijgt een brief met de afrekening”. Ik heb nu twee keer een NS station bezocht en vier keer gebeld.
Overigens als je de OV-chip desk belt, kost dat een Euro per gesprek plus de normale belkosten. De tweede keer dat ik die toko belde werd ik na een keuzemenu in de wacht gezet, en na enige tijd werd de verbinding “probeert u het later nog eens” automatisch verbroken omdat de wachttijd te lang zou worden. Zo, daar gaat de Euro! Dat is makkelijk cashen! Het geld stroomt binnen bij die gasten!
Ik heb die chipkaart dan maar verzonden, en ik vertrouw de zaak nog niet voor een halve cent. Voorlopig vind ik het een schandalige werkwijze. Je gaat met legitimaties en bewijs van overlijden naar een NS-OV-chiploket en in plaats van de boel af te handelen word je van hot naar her gestuurd. Als het nog goed komt (wat ik na het voorgaande sterk betwijfel) laat ik het weten.
update 02 december: van OV-chip een nette brief ontvangen; het bedrag wordt overgemaakt en men controleert voor de zekerheid of er nog andere kaarten op die naam zijn geregistreerd.
