Namaak Verboden

Op BNR radio hoorde ik dat de markthouder van de markt te Beverwijk een proces aan de broek gaat krijgen omdat er namaak merkartikelen verkocht worden. Neptassen van Louis Vuitton, Armani spullen en zo. Het schijnt dat je die namaak spullen bijna overal ter wereld in de toeristische trekpleisters kan kopen dus waarom moet die Beverwijkse marktbaas het nu ineens voor de kiezen krijgen? Moet een marktbaas verstand hebben van merkartikelen? Kijk, een koopman moet natuurlijk weten wat hij voor handel heeft, maar de kraamverhuurder toch niet?

Stel, ik heb een grote hal, en die wil ik verhuren aan mensen die wat te koop hebben. Ik verhuur kraampjes, en verkoop toegangsbewijsjes aan belangstellende bezoekers. Wat overkomt me op een verjaardagsfeestje: een nichtje wil graag een lederen cowgirl jasje, met van die sliertjes er aan, en kan het nergens vinden. Ik krijg daardoor een idee: ik ga eens een dag organiseren voor verkoop van nieuwe en tweedehands lederen artikelen. Ik heb geen bal verstand van lederwaren, ik heb ook geen belangstelling voor modespullen en ik zou een namaakartikel nog niet herkennen als ik er met mijn neus werd opgedrukt. Zelfs de geur van nepleer is nep. Toch zou zou ik dan een bekeuring krijgen als er in een kraampje namaak wordt verkocht. Nou, raar hoor.

En dat terwijl er zo verschrikkelijk veel namaak op de wereld is! Horloges, auto onderdelen, merkkleding, speelgoed, en het lastige is dat de namaak vaak zo knap is gedaan dat het verschil met “echt” alleen nog te zien is door een kenner. Het zou me trouwens niet verbazen als de namaak uit dezelfde fabriek als het “echt” komt... Hoe moet een simpele kraamverhuurder daar verstand van hebben? Die heeft al genoeg aan zijn hoofd met brandveiligheid, vluchtroutes, slecht werkende internetaansluitingen, huurovereenkomsten; horecavergunningen; milieu-eisen en weet ik veel wat voor administratief getruthannes er bij zo een nering komt kijken.

Proberen de kraamverhuurder te vervolgen, het is zo vreselijk Nederlands. De vervalsers en de verkopers kunnen of durven we kennelijk niet aan te pakken, dus gaan we proberen iemand die in principe een leek is en die er in feite ook nog niks mee te maken heeft, een douw te geven. Ik kan me niet voorstellen dat die zaak er door komt want het zal niet meevallen om de namaak te vinden. Stel dat een expert de namaak ontdekt, dan kan immers op datzelfde moment de verkoper aangepakt worden... Het wordt trouwens interessant als er op de Haagsche Markt, de grootste markt van Europa, namaak wordt verkocht. Dan moet de gemeente Den Haag de boete betalen. Want die gemeente is uiteindelijk de marktmeester!
Trouwens ik heb het tot nu toe alleen over namaak, maar hoeveel gejatte spullen zouden er op een markt te koop worden aangeboden? Hoe weet je dat iets gejat is?

Men wil hier eigenlijk dezelfde gemakzuchtige wetgeving welke de automobilist altijd de schuld geeft als een fietser bij een aanrijding is betrokken. Al zat de fietser, met tetterende oortjes in, naar zijn telefoon te kijken, reed hij tegen de rijrichting in op de verkeerde rijstrook, al deed zijn licht het uiteraard niet, al was hij half lazerus, we geven de bestuurder van het grote sterke voertuig gewoon altijd de schuld. Lekker makkelijk. Dan zijn we van het gezeur af...