Wat me een beetje verbaast: motorrijden wordt niet genoemd, en wat me nog meer verbaast: de bokssport wordt niet genoemd. Hersenletsel veroorzaken is immers het doel of minstens een bijproduct van die sport.
Een weekje later meldt het nieuws dat er tegenwoordig veel sportfietsers verongelukken. De ongelukken gebeurden vooral op fietspaden. Dat kwam door het snelheidsverschil met de gewone fietser. Ook vermoedde men dat sportfietsers van mening zijn dat anderen hen de ruimte moeten geven. Dat verbaasde me helemaal niet: het lijkt er op dat ongetrainde sportfietsers een stofje in hun lijf aanmaken waardoor hun hersens “op zwart” gaan en ze daardoor alleen nog maar heel hard willen doorfietsen. Het betreft vooral mannen van boven de veertig die bij de eerste hulp terecht komen. Die schijnen iets te moeten bewijzen, maar dat doen ze kennelijk vooral in het weekend en niet volgens een goed trainingsplan.
Het verhaal sloot perfect aan op mijn ervaringen op fietspaden: In de duinen zag ik kalm fietsende gezinnetjes: moeder met kindje voorop, peuter die nog niet zo lang kan fietsen een beetje wiebelig er naast, vader als hekkensluiter. Achterop komen een paar zwaar hijgende en wild bellende mannen met glimbroeken op sportfietsen die ER LANGS MOETEN!! Soms vloeken ze ook nog en een keertje spuugde er een naar die familie van slome duikelaars.
Je verwacht het al: het idee was om fietspaden aan te passen opdat de sportfietsers zo snel mogelijk buiten de stad komen. Ach, dat is waar ook: de Tour des Pharmaciens komt er weer aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten