donderdag 17 juli 2014

Ramadan TV

Gisteren laat toch nieuwsgierig gekeken naar een uitzending van de moslim omroep met een discussie over orgaantransplantatie. Er werden me verschillende zaken duidelijk. In elk geval dat een moslim niet zelf gaat denken maar advies aan een Imam vraagt. Als hij dat doet blijkt dat de Imam nog geen duidelijke uitspraak kan doen omdat er binnen de islam tegenstrijdige stromingen zijn. De Imam is weer afhankelijk van een Moefti. Maar omdat de islam een godsdienst van vrede en liefde is, kuch, ging men er van uit dat transplantatie de Erbarmende, de Vergevingsgezinde, welgevallig zal zijn. Ook werd duidelijk dat het toegestaan is om een orgaan van een niet- of ongelovige te ontvangen. Het werd me niet duidelijk of een ongelovige wel een moslim-orgaan mag ontvangen. (mmm. Zou een orgaan wel een religie kunnen hebben?)

Kortom, het was dezelfde discussie die bij andere geloven wordt gevoerd als er weer eens technische mogelijkheden zijn die nog lang niet bestonden toen de Belangrijke Boeken werden geschreven. Toch worden die boeken dan minutieus nageplozen om een mogelijke aanwijzing te vinden die uitgelegd kan worden als “pro” of “contra”. Alsmaar dat gezeur over het van een god al dan niet mogen van iets dat die zelfde god mogelijk heeft gemaakt. Hoe onzeker kan je zijn als je je bestaan wijdt aan door de mens verzonnen regels die aan een god worden toegeschreven... Zo ver ik weet zijn de meeste religies er toe gekomen om de aarde niet meer als een door een schildpad gedragen platte schijf te beschouwen. De eenhoorn schijnt ook uitgestorven te zijn. Nog een klein stapje en we zijn er...
Het ergste was volgens mij dat men suggereerde dat medici zich moesten inleven in de denkwereld van de gelovige. Wat een onzin: laten de gelovigen zich maar inleven in de mogelijkheden die de huidige medische ontwikkeling biedt. De medici hebben al meer dan genoeg genoeg aan hun hoofd.

Naar mijn idee is iedere mens vrij om te geloven of niet te geloven, met de kanttekening dat een kind dat in een gelovige omgeving in dat geloof gedrild wordt zich daar moeilijk van zal kunnen losmaken. Ik raad iedere gelovige aan om die god maar eens een tijdje los te laten. Je kan het heus wel alleen af hoor. Helaas brengt dat wel eigen verantwoordelijkheid met zich. Griezelig hè?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten