vrijdag 14 maart 2014

Eugène R.

Ik heb in enkele blogjes de naam van Eugène Roorda genoemd; mogelijk zegt die naam u niets dus misschien is het handig als ik uitleg hoe ik er aan ben gekomen: het komt door mijn goedkope heel oude radiowekkertje. Helaas is er bij mij in de slaapkamer slechte ontvangst van de FM, waardoor het komt dat ik het ding heb afgestemd op BNR. Die komt verreweg het beste door. Een kabelaansluiting maken heb ik geen zin in, want dan moet ik ongeveer dertig meter coaxkabel door het pand frommelen en dat vind ik overdreven voor alleen maar een wekkertje. Ik kan natuurlijk ook een moderner wekkertje kopen; die dingen kosten tegenwoordig haast niks, maar ik heb er een hekel aan om een apparaat dat in wezen niet stuk is weg te gooien. Overigens vind ik BNR nog niet echt teleurstellend want er zijn regelmatig telefonische interviews die ik interessant vind. Ter zijde: het spraakgebrek van Tom van ‘t Hek mogen ze van mij lozen.

Nu Dhr. Roorda: hij is reclameman en heeft (had?) met enige regelmaat een column op BNR. Ik vond die column altijd vermakelijk door de eigenzinnige behandeling van de onderwerpen. Af en toe geeft hij ook af op zijn conculega’s die het reclamevak natuurlijk allemaal verkeerd zien, en ook dat vind ik grappig want dat vinden die gasten natuurlijk allemaal van elkaar. Eerlijk gezegd: af en toe laat hij zich ook wel prijzend uit. Pas kort geleden heb ik zijn naam gegoogled en inderdaad: hij heeft een reclamebureau, met zo te zien kapitaalkrachtige opdrachtgevers, dus ik neem aan dat het hem naar den vleze gaat, zoals men wel zegt. Op de middelbare school kreeg ik les van een leraar die Roorda heette, dus die naam heeft voor mij een nostalgische bijklank.

Als ik in een stukje dat over reclame gaat hem zogenaamd zijn mening vraag, dan is dat een soort retorische grap, omdat mijns inziens de man niet gewoon is zijn mening onder stoelen of banken te steken. Je moet je licht trouwens ook niet onder de korenmaat steken, dat is behoorlijk riskant omdat met de olielampen van destijds die houten korenmaat wel eens in de fik zou kunnen gaan. Maar dat is dan ook de enige reden. Veel licht gaf een olielamp immers niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten