Nu Dhr. Roorda: hij is reclameman en heeft (had?) met enige regelmaat een column op BNR. Ik vond die column altijd vermakelijk door de eigenzinnige behandeling van de onderwerpen. Af en toe geeft hij ook af op zijn conculega’s die het reclamevak natuurlijk allemaal verkeerd zien, en ook dat vind ik grappig want dat vinden die gasten natuurlijk allemaal van elkaar. Eerlijk gezegd: af en toe laat hij zich ook wel prijzend uit. Pas kort geleden heb ik zijn naam gegoogled en inderdaad: hij heeft een reclamebureau, met zo te zien kapitaalkrachtige opdrachtgevers, dus ik neem aan dat het hem naar den vleze gaat, zoals men wel zegt. Op de middelbare school kreeg ik les van een leraar die Roorda heette, dus die naam heeft voor mij een nostalgische bijklank.
Als ik in een stukje dat over reclame gaat hem zogenaamd zijn mening vraag, dan is dat een soort retorische grap, omdat mijns inziens de man niet gewoon is zijn mening onder stoelen of banken te steken. Je moet je licht trouwens ook niet onder de korenmaat steken, dat is behoorlijk riskant omdat met de olielampen van destijds die houten korenmaat wel eens in de fik zou kunnen gaan. Maar dat is dan ook de enige reden. Veel licht gaf een olielamp immers niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten