Na enig puzzelen met een stemwijzer voor de gemeenteraden kwam ik telkens uit op andere partijen dan ik in gedachten had. Dat komt vermoedelijk omdat vrijwel alle partijprogramma’s sterk op elkaar lijken. Die zijn immers openbaar / op internet te vinden en daarin staan dus doorgaans geen onvertogen uitlatingen. Dat brengt me op een andere gedachte: zou de stemwijzer zodanig geprogrammeerd kunnen zijn dat partijen die de overheid liever niet aan het bewind ziet komen altijd achteraan het lijstje hangen?
Wat helaas niet in de stemwijzer kan worden betrokken is de integriteit van de partijvertegenwoordigers. Of de mate waarin een partij aan het draaikonten is dan wel in het verleden de kont heeft gedraaid. Of de manier waarop sommige partijen op slinkse wijze toch wat hebben doorgedrukt / de burger door de strot geduwd: ik noem het oude logo van Den Haag - de gestileerde ooievaar die grafisch prima was ontworpen - dat zo nodig vervangen moest worden door iets anders, een soort vlieger dan wel zaadcel, die door een fotograaf (!) in elkaar is geknutseld. Een volmaakt zinloze exercitie die tonnen gekost heeft. Of de flauwekul van zogenaamde inspraak die als mosterd na de maaltijd komt; het project is al lang doorgedrukt.
Mijn bezwaar tegen die stemwijzer is dat digitale zaken zodanig in elkaar gezet kunnen worden dat niemand (nou ja, behalve een programmeur die toegang heeft tot de software) kan beoordelen hoe eerlijk het in elkaar zit. Net als stemmen met de stemcomputer: niemand kan nagaan of de uitslagen gemanipuleerd zijn. Ach: laten we eerst het klokkenluidershuis maar op poten zetten en dan afwachten. Mogelijk zie ik beren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten