Koningdag

Het is vandaag de alom bekende derde dinsdag. Den Haag is al bijna ontoegankelijk geworden door allerlei werkzaamheden aan bruggen, wegen en rioleringen, en gelet op de afzettingen in verband met de veiligheid van de gouden koets kan je vandaag vermoedelijk beter niet naar die verder best aardige stad gaan. Alleen een voetganger kan zich nog met behulp van de ellebogen een weg banen.

Stel je voor dat er massaal waxinelichten gegooid gaan worden! Die zijn bijna overal in de stad voor een prikje te koop, dus als je de impuls krijgt, dan kan je hoe dan ook terecht bij vestigingen van Blokker, Xenos, Kruidvat, AH, Trekpleister enzovoort. Misschien wordt er wel gefouilleerd op waxinelichtjes, het kan zomaar met die verscherpte handhaving! Wie weet zijn de lichtjes al preventief uit de schappen verwijderd, dat zou me niks verbazen.

Stel je voor dat het een Dolle Dinsdag gaat worden. 5 september 1944 was een teleurstelling: men verwachtte spoedige bevrijding maar die kwam zoals bekend pas in 1945. Gelukkig is de gemiddelde Nederlander al ruimschoots voorbereid op de komende teleurstelling. Bevrijding van de huidige regering zit er voorlopig niet in. Dus erg dol zal het waarschijnlijk niet worden.

Maar wat ik wilde zeggen: ondanks dat Willem Alexander koning is geworden “bij de gratie gods” (op God kan je kennelijk  niet vertrouwen, anders had die een ander voorgedragen. Maar ja, Gods wegen zijn ondoorgrondelijk dus er zou een hoger plan achter kunnen zitten.) vertik ik het om Maxima “koningin” te noemen.
Terloopse opmerking: zou de vorige zin te lang zijn?

Emma, Wilhelmina, Juliana, Beatrix: die waren koningin, en hun echtgenoten waren prins. En de prins zat niet naast haar tijdens de troonrede. Maxima is voor mij dus een prinses. Al heeft de koning nog zo vaak in haar gezeten, het blijft een prinses. Al zou ze tien keer zo slim als de koning zijn, prinses is ze. Al zou ze de mooiste vrouw op aarde zijn: prinses blijft ze. Ik heb gezegd. How. Ugh. Basta!