De “gewone” kinderen, die school leuk vinden en graag wat willen leren, zullen gepest gaan worden door pesters die –mogelijk omdat ze de leerstof niet aan kunnen- een andere houding hebben. Dan zijn er ook de leerlingen die geen belangstelling hebben; die zullen zich gaan vervelen en de les verstoren met hinderlijk gedrag. Al zijn er maar drie klieren in een klas van 30, ze trekken zoveel aandacht dat de hele les er negatief door wordt beinvloed.
Het probleem is, dat de leerkracht de dwarsliggers en raddraaiers niet de school uit mag sturen. Het betekent ook dat de leerkracht geen tijd meer heeft voor de echte lesstof, maar bezig is met de pikorde in de klas te regelen. De goeden lijden dan onder de kwaden en het niveau zal dalen.
Ik was op de lagere en ook op de middelbare Dalton school. Daar werden de klassen ruwweg in drie groepen verdeeld: de makkelijk lerende kinderen, de kinderen die wat extra aandacht behoefden, en de kinderen die veel aandacht nodig hadden. Die aandacht had te maken met hun capaciteit om de stof in hun hoofd te krijgen, en niet met het oplossen van ruzies of hinderlijk dan wel asociaal gedrag! De tijd voor de extra aandacht werd gevonden door de makkelijke leerders extra werk te geven dat ze tijdens de les mochten maken. Of ze mochten alvast aan hun huiswerk beginnen.
Voor probleemkinderen waren er vroeger bijzondere scholen. Hele strenge voor de lastige kinderen –“Als je weer niet over gaat dan ga je naar de Tiemstra”- ; hele zorgzame voor de kinderen die andersoortige aandacht behoefden.
Ik heb alle begrip voor die Rotterdamse leraar die de raddraaiers de klas uit mieterde; dat leek heel wat opluchting en rust te geven voor de overige leerlingen. Ik denk dat die leraar wel ontslagen zal worden. Want tegenwoordig zijn de ouders de baas: die weten het namelijk beter. Ook als ze te stom zijn om voor de duvel te dansen, of beter: JUIST als ze te stom zijn om voor de duvel te dansen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten