een eerste blog, tevens als testblog te beschouwen.
Het is voor mij een vreemd verhaal, die mislukte Fyra trein.
Waarom dan wel?
Lang geleden werkte ik bij een elektronicabedrijf, dat geluidsinstallaties leverde voor omroep in treinen. Toen er een nieuw type installatie ontworpen moest worden, kwamen de spoorwegmensen met een dikke stapel A4-tjes met uitgebreide technische eisen, waarbij ook gegevens over wat we konden verwachten ivm storingen van buitenaf (denk aan storingen die de motoren veroorzaken) en zo meer.
Als de apparatuur in testfase was gekomen kwamen er technische mensen van de NS met meetapparatuur; alle elektrische eigenschappen werden gemeten; maar ook mechanisch werd alles gecontroleerd; de afwerking van aansluitdraden, aflakken van boutjes (tegen lostrillen) enzovoort enzovoort. De dikte van de laklaag werd gemeten, er werden trilproeven gedaan om te beoordelen of de apparatuur wel heel zou blijven in een trein. Het hele traject kon ongeveer 2 jaar in beslag nemen.
Let wel: het gaat hier dus alleen om een geluidsinstallatie waarmee het personeel berichten in de trein kan omroepen.
Hoe zou het ontwerpen en bouwen van een hele nieuwe trein in zijn werk zijn gegaan? Ik heb op grond van het voorgaande het gevoel dat er een hele serie telefoonboeken met eisen bij de prijsaanvraag gevoegd zullen zijn! Met ontelbare details over de elektrische en mechanische eisen.
Ik ben bang dat er heel veel juristen en bijzonder weinig technici bij het project zijn betrokken. Waarna men de goedkoopste leverancier de opdracht gaf, zonder te kijken naar de verdere kwaliteit en ervaring van de leverancier. Vermoedelijk ook zonder boeteclausule in geval van wanprestatie. Zodat het mislukken van deze trein toch ook te wijten is aan de NS zelf.
Jullie mogen 1 keer raden wie gaat betalen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten